Vrijdagavond keek ik naar de heenwedstrijd tussen Portugal en Zweden en zag ik na een kwartiertje spelen een Zweed met blonde lokken een waardeloze voorzet afleveren. Z’n naam weet ik niet meer. Waarschijnlijk eindigde die op -son.
Na het afleveren van de waardeloze voorzet nam de regie de Zweed met blonde lokken close-up in beeld. Onder z’n blonde lokken, op z’n gezicht, geen tekenen van boosheid, omdat hij net dus die die waardeloze voorzet had afgeleverd, maar angst. Doodsangst.
Ik kan me dat heel goed voorstellen. De waardeloze voorzet was bedoeld voor Zlatan, de mafiabaas die toevallig geniaal is met een bal aan z’n voeten en daarom op een legale manier miljonair werd.
Zlatan, die in de rust heel rustig naast de Zweed met de blonde lokken is gaan zitten. Aan de andere kant van de Zweed met de blonde lokken ligt diens sporttas, met daarin, onder een potje tijgerbalsem en z’n geelblauwe handdoek, opeens een groot paardenhoofd.
Zlatan grijnst en gooit een kopje kokend hete thee over de bovenbenen van de Zweed met de blonde lokken. ‘O, sorry, dat ging per ongeluk’, zegt Zlatan.
De Zweed met de blonde manen durft Zlatan niet meer aan te kijken. Dat had hij beter wel kunnen doen, want Zlatan heeft inmiddels geruisloos een kettingzaag uit z’n tas gehaald en houdt die bij het oor van de Zweed met de blonde manen.
Rrrrrrrrrrrrrrrrrr, Rrrrrrrrrrrrrrrrrrr. Zlatan slingert de zaag aan, houdt ‘m nog wat dichter bij het oor en ziet op kruishoogte een vlek verschijnen in het voetbalbroekje van de Zweed met de blonde manen. ‘Je weet wat je zometeen te doen staat. Hier heb je een schoon broekje,’ zegt Zlatan even later als hij de kettingzaag heeft opgeborgen, een wisselspeler van z’n broekje berooft, die richting de Zweed met de blonde lokken gooit en stoïcijns kijkend de kleedkamer verlaat. De tweede helft gaat beginnen.
Kijk vanavond eens op die manier naar de return.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.