Dat was me het weekje wel voor u. Zo’n troonswisseling gaat je niet in de kouwe kleren zitten, lijkt me. Maar eigenlijk kan ik daar niet over meepraten. Ik heb nog nooit een troonswisseling aan den lijve ondervonden. Ik liep wel een keer met een grote rode mantel door de stad, maar toen ben ik uiteindelijk gearresteerd. Geen persoonsverwisseling. Ze moesten echt mij hebben. En dat was achteraf wel terecht, denk ik. Het ging in die tijd niet zo goed met me.
Gaat het wel goed met u? Ik zag u vorige week lopen en twijfelde. Tuurlijk, je bent koning en zo’n mantel is wel geinig, maar dat is het dan ook wel. Het is een eenzaam beroep. U gaat nooit eens gezellig met alle andere koningen op bedrijfsuitje naar de Efteling – en mocht dat er toch van komen, dan staat u daar met een vent die Bhumibol heet. Het Malieveld staat nooit eens vol met boze koningen, die een paar tiende procent erbij willen en daarom vrolijk meedeinen op de muziek van Guus Meeuwis.
Houdt u van Guus Meeuwis? Gaat u regeren op het ritme van Kedeng kedeng? Ik denk het niet. Ik denk dat u een tyfushekel heeft aan Guus Meeuwis, maar ja… dat mag u toch niet zeggen. Staat Mark Rutte straks in de Tweede Kamer weer uit te leggen dat het een beetje dom van u was om een tyfushekel aan Guus Meeuwis te hebben.
Gebruikt u dat woord trouwens, tyfus? Ik ben zo benieuwd hoe een koning scheldt als hij met een hamer op z’n duim ramt. U lijkt me wel iemand die gewoon ‘godverdomme’ zegt, met een lekkere rollende r. En dat Maxima dan handen tekort komt om op de oren van de prinsesjes te leggen. O nee, wacht, daar heeft u personeel voor. Dat is het voordeel van koning zijn. Je kunt je helemaal laten gaan als je een keer met een hamer op je duim ramt. Er staan altijd wel een paar hofdames met handen klaar om de Koninklijke oren van de prinsesjes te beschermen tegen uw oerkreten.
Maar goed, ik schrijf u natuurlijk niet om te zeggen dat u zich helemaal uit kunt leven wanneer u eens met een hamer op uw duim ramt. Dat wist u allang. Ik schrijf u om te zeggen dat ik eruit ben. In het interview met mevrouw Tweebeeke en meneer Nieman vertelde u dat iedereen u mocht aanspreken op de manier waar hij of zij zich het gemakkelijkst bij voelt. Ik heb besloten dat het ‘O Grote Banaan’ wordt. Daar voel ik me gemakkelijk bij, O Grote Banaan.
Vriendelijke groeten,
Zwoebe Zoebstra
P.S. U moet Amalia minder chips geven!
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.