Brieven aan BN’ers – Beste Gerri Eickhof,…

Acda en de Munnik hadden gisteren zo over je gezongen: ‘Gerri in de sneeuw op ‘t viaduct/Staat voor de camera en kijkt wat bedrukt.’ Maar je stond er maar mooi weer, met je bontmuts op die lekkere zwarte krullenbol van je. Heb je de bevers voor die muts zelf geschoten, op een dag dat er even geen recordspits aan sneeuw naar beneden viel, Gerri?

Dat moet wel, want als er sneeuw valt, ben jij een drukbezet man, die geen tijd heeft om bevers te schieten. Ditmaal had de NOS je naar de A20 nabij Rotterdam gestuurd. Onder je ploeterden de auto’s langzaam door de sneeuwprut, zoals altijd wanneer het in Nederland vriest en er neerslag valt. Jij stak je gebruikelijke riedeltje af. Het was druk, maar de mensen reden voorzichtig, blablabla, etcetera. Just another day at the viaduct in de tyfuskou.

Daarna deed je iets wat ik nog niet eerder had gezien. Waarschijnlijk dacht je: ‘Ik sta hier potverdomme niet een paar uur te blauwbekken om alleen maar het gebruikelijke riedeltje te laten horen! Ik ben niet midden in de nacht opgestaan om een praatje te houden dat ik net zo goed alvast middenin de zomer, vanonder een parasol en met een piña colada naast me, had kunnen opnemen!’ Ach, misschien dacht je ook wel heel wat anders. Misschien dacht je wel aan je vrouw, die je ‘s avonds in bed liefdevol weer warm wrijft.

Hoe dan ook: je draaide je om, daar op dat koude Rotterdamse viaduct. Met je rug naar de kijkers begon je als een volleerd weerman naar de twee verkeersstromen onder je te wijzen. ‘Met name in oostelijke richting, dat kun je misschien wel zien, rijdt het verkeer wel erg langzaam’, sprak je. Om de kijkers en de nieuwslezer een goed beeld van de weg te bieden, verdween je voor even helemaal uit beeld. En verdomd, de auto’s in oostelijke richting reden inderdaad wel erg langzaam.

Daarna weer vol in beeld. Je zei op strenge toon dat de automobilisten wel moesten uitkijken met het maken van fotootjes voor Facebook of Twitter. Ondertussen wapperden de oorflappen van je bontmuts lieflijk heen en weer in de wind. Je nam professioneel afscheid van ons en de nieuwslezer. Je deed, daar op dat viaduct, net alsof het allemaal zin had, Gerri. En dat is hartstikke knap.

Vriendelijke groeten,

Zwoebe Zwoebstra

 

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

8 reacties op “Brieven aan BN’ers – Beste Gerri Eickhof,…”