Brieven aan BN’ers – Beste Leo Blokhuis,…

Deze dagen voel ik altijd een intens gevoel van medelijden met jou. Wat heb je het zwaar tussen Kerst en Oud & Nieuw, Leo. Heb jij nooit eens de neiging om tijdens de Top 2000 a gogo een semiautomatisch wapen onder je desk vandaan te halen en al die in nostalgie zwelgende spijkerjackies-met-moeilijke-blouse-eronder-babyboomers in het Top 2000 Café een kopje kleiner te maken?

Dat kan bijna niet anders, want als ik, ver weg van die waanzin in dat café, op de bank naar ze zit te kijken, dan kan ik al nauwelijks de behoefte onderdrukken de eerste de beste vlucht naar de Verenigde Staten te nemen, daar bij de wapenboer een mooie AK-huppeldepup op de kop te tikken, direct weer terug te vliegen, de piloot met de AK-huppeldepup te dwingen tot een noodlanding op het dak van Studio 21 van het Mediapark en vervolgens met een bivakmuts op m’n kop al die blije eikels terug naar de jaren ’60 en ’70 te schieten.

En dan zit ik dus gewoon veilig op de bank, met een scherm tussen mij en de idioten. Jij staat er middenin. Het kan niet anders of de gedachte aan een semiautomatisch wapen moet ook bij jou opkomen. Eerst als Don Leo, popprofessor en rots in de branding, een anekdote verzinnen over een artiest van veertig jaar geleden waarbij die wijsneuzen in het café heel instemmend knikken, zelfs applaudisseren, en dan ineens pak je ‘m onder je desk vandaan: ratatatatatatatatatatatatata!

Ach Don Leo, popprofessor en rots in de branding, het mag niet en daarom doe je het niet. In plaats daarvan neem je waarschijnlijk voor de opname van iedere uitzending een paar ampulletjes Prozac om dat manische gedoe in het Top 2000 Café voor een uurtje de baas te kunnen. Ik zie het aan je ogen, Don Leo. Als jij zogenaamd vrolijk en gedreven iets staat te rots-in-de-brandingen dan zie ik de leegte. Wat doe ik hier, tussen al die debielen?

Geen idee, Don Leo. Hou er dus gewoon mee op. Storm volgend jaar dat café uit als Matthijs tot grote hilariteit van ‘de mensen’ een BN’er vraagt iets geks te doen ter promotie van zijn favoriete plaatje. Rij gewoon naar huis. Ga lekker met een paar echte vrienden over popmuziek praten. Die idioten in dat café klappen en joelen ook wel als er een derderangs Mick Jagger-imitator in een hele strakke broek het café betreedt. Zij hebben jou helemaal niet nodig voor hun jaarlijkse oefening in gemaakte gezelligheid.

Vriendelijke groeten,

Zwoebe Zwoebstra

PS. Don Leo, als je dan op de vlucht slaat voor die gekken, moet je wel even uitkijken dat je autoradio niet per ongeluk op 2 staat. Daar hoor je tussen Kerst en Oud & Nieuw maar liefst achttien keer Bløf voorbij komen. Ook dát is de Top 2000. Wat een miserie.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

Één reactie op “Brieven aan BN’ers – Beste Leo Blokhuis,…”