De meeste vechtsporten, uitgezonderd die waar je elkaar wel een echt pak rammel mag geven, vind ik stom. Dat komt omdat je elkaar geen pak rammel mag geven, terwijl het wel een ‘vechtsport’ betreft. Ik heb het natuurlijk over judo, taekwondo, aikido en andere Aziatische moeilijkdoenerij op een mat.
Op die mat mag je dus niet matten; het pak rammel dat bijvoorbeeld zo belangrijk is bij het kickboksen, is ingeruild voor een pak katoen dat bij elkaar wordt gehouden door een band van een bepaalde kleur die zegt hoe goed je mensen net niet in elkaar kunt meppen. Ondanks die band zitten de pakken totaal niet. Ze zijn meestal veel te groot. De ‘vechtersbazen’ die ze dragen, zwemmen erin.
Dat is nu ook weer niet de bedoeling bij deze vechtsporten. Het is namelijk de bedoeling elkaar via een bepaalde techniek te grazen te nemen en zo een punt te scoren, soms zelfs een half punt of een kwart punt. En met ‘te grazen te nemen’ bedoel ik dan dat je de tegenstander raakt op een sensor die hij op zijn pak heeft geplakt of hem kortstondig op z’n rug legt.
Omdat het na zo’n potje Aziatische moeilijkdoenerij lang niet altijd duidelijk is wie dat het beste heeft gedaan, kan het maar zo zijn dat er na afloop van ‘het gevecht’ drie mannetjes langs de kant van de mat een vlaggetje van een bepaalde kleur omhoog houden om te bepalen wie er wint. In andere sporten, niet per se vechtsporten, trap je die dan dood als je het daar niet mee eens bent. Maar dat doen ze bij die zogenaamde vechtsporten ook al niet. Sterker nog, ze buigen heel netjes een paar keer. Bah!
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.