Vermicelli

Het zijn barre tijden voor soepliefhebbers zoals ik. En met ‘soepliefhebbers’ bedoel ik niet de mensen die weleens een blik soep opentrekken en de inhoud ervan in een pannetje opwarmen. Nee, ik bedoel daarmee mensen die zelf soep maken, met water en een pakje poeder enzo. Soep waarvoor je een garde nodig hebt. Echte, ambachtelijke soep.

In dat soort zelfgemaakte soep mogen de vrolijke sliertjes die de soep ‘body geven’, zoals wij soepliefhebbers dat noemen, niet ontbreken. Vermicelli. En daar gaat het dus mis. De schappen van de soepafdeling in de supermarkten laten al tijden een gapend gat zien. Een gat waar normaal gesproken de kwaliteitsvermicelli van Honig lag te pronken.

Wat is er aan de hand in vermicelliland?

Nou, om hen moverende redenen heeft het moederbedrijf van Honig, Heinz, een fabriek in Nijmegen gesloten. Je raadt het al; juist in die fabriek werd vermicelli geproduceerd. De productie is overgeheveld naar een fabriek in België, uitgerekend het land bij uitstek dat bekendstaat vanwege haar rabiate vermicellihaat – ga maar na, de Belgische tv-hond Samson noemt de homoseksuele kapper Alberto Vermicelli consequent ‘Meneer Spaghetti’.

In die Belgische fabriek heeft de krulvermicellimachine nu opstartproblemen volgens een woordvoerder van Heinz. Jaja, ‘opstartproblemen’, ik ken dat van onze Zuiderburen. Die laten de vermicelliproductie gewoon expres in de soep lopen. Alles om de gezellige sliertjes uit onze soep te weren!

Gelukkig is vermicelli veel sterker dan een paar saboterende Belgen. Vanaf eind augustus ligt het weer in de schappen en krijgt mijn soep haar body terug. Ik kan niet wachten. Tot die tijd eet ik iedere dag spaghetti met heel veel tomatensaus eroverheen. Dat zal ze leren, die Belgen.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

Vermicelli-artikel: