Opeens was je er niet meer. Niet meer met je buik voor Bulgarije, wijzend op een hogedrukgebied bij de Azoren. Niet meer met je hoofd voor Noorwegen, enthousiast pratend over een depressie die ons een week slecht weer zou bezorgen. Geen praatjes meer met Sacha en Rob. Na 25 jaar voorspellen vertrok je als een dief in de nacht. Waar ben je, Erwin?
Niet meer op tv in ieder geval. En dat doet pijn, Erwin, dat mag je best weten. Jij was mijn weerman. Ik groeide met je op. Als jij het over een lagedrukgebied had, pakte ik m’n gele kaplaarsjes al uit de schuur. Gebruikte je het woord ‘hogedrukgebied’, dan stond ik in m’n zwembroek voor de tv te juichen. Zoals Lodewijk de Veertiende de staat was, was jij het weer, Erwin. Voor mij dan toch.
Zo’n Peter Timofeeff deed het ook wel aardig, maar dat kwam vooral door z’n snor. Jij was al leuk zonder snor, Erwin. Helga van Leur en Piet Paulusma werden in jouw tijd vaak verkozen tot weerman/weervrouw van het jaar. Helga met haar borsten en Piet een eigen groet. Het deed er allemaal niet toe voor mij.
En nu, nu vallen de weermannen en -vrouwen van de NOS nog steeds in het niet bij jou, Erwin. Gerrit Hiemstra lijkt op een vuurtoren als hij aan het begin van z’n praatje een foto van het strand laat zien. Willemijn Hoebert haar heupen nemen heel Rusland in beslag. Marco Verhoef kan vijf hittegolven achter elkaar voorspellen, het voelt voor mij aan als een schrale decemberwind. Want jij zei het niet, Erwin.
O, ik mis je zo. Je wijzende vingers. Je licht gebogen rug. Je comboverachtige coupe. Alles. Waar ben je nou toch, Erwin?! Hoe kon je me zomaar, van de ene op de andere dag verlaten?! Zonder jou zal het weer voor mij nooit meer hetzelfde zijn. De zon kan buiten nog zo hard schijnen, in mijn hoofd regent het. Kleine Krolldruppeltjes, in de vorm van jouw hoofd.
Het enige excuus voor jouw abrupte en onaangekondigde afscheid zou kunnen zijn dat je een levend weerhuisje bent begonnen, waar jij en die andere zomaar verdwenen weerman, John Bernard, om beurten jullie neus aan het venster steken. Jij bij goed weer, John bij slecht weer. Als dat zo is, Erwin, mag ik dan alsjeblieft weten waar dat huisje staat? Dan kom ik af en toe eens kijken, als het lekker weer is uiteraard.
Met vriendleijke groet,
Zwoebe Zwoebstra
PS. Wat is dat trouwens, dat weermannen vaker dan gemiddeld twee dezelfde medeklinkers aan het einde van hun achternaam hebben staan?
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.