Brieven aan BN’ers – Beste Gertjan Verbeek,…

Niet meteen zo nors doen. Kom op Gertjan, dit is gewoon maar een briefje ter vermaak van jou en de lezers van het zeer invloedrijke weblog waar-ie op verschijnt. Niet zo moeilijk doen. De postzegel zat inderdaad scheef. Dat was verkeerd. Sorry. Ik zal me veertig keer opdrukken. En ja, ik had je voornaam op de envelop met een streepje ertussenin geschreven. Nog veertig keer opdrukken zeker hè, Gert-jan? Oei, nog twintig.

Als je niet gelooft dat ik me tussen nu en de vorige alinea werkelijk honderd keer heb opgedrukt, zal ik er een 3D-animatie van laten maken. Dan ben jij zeker overtuigd, want jij laat ze zelf ook maken, 3D-animaties. Als je weer eens een vierde official de huid vol scheldt, maar niet aanraakt, dan laat je daar een tekenfilmpje van maken. We zien je dan een vierde official de huid vol schelden, maar niet aanraken.

Ik vond het een geinig filmpje, Gertjan. Maar erg realistisch was het niet. Je zag er op het filmpje een beetje uit als een Playmobilpoppetje. Jij bent geen Playmobilpoppetje. Vooral je haar heeft niets van doen met de keurige kapsels vastgeklikt op de hoofden van de speelgoedmannetjes. Nee Gertjan, jij bent meer een vogelverschrikker met een bad hairday. Zo’n Rasmus Elm, schrikt die zich niet elke ochtend helemaal te pletter als hij op het trainingscomplex verschijnt?

Het past wel bij je, het imago van de vogelverschrikker. Vogelverschrikkers zijn van hout. Stijf dus. En zo zou je jouw gedrag ook wel kunnen omschrijven. Zeker in interviews met verslaggevers. Je gedraagt je tegen hen alsof ze kraaien van het ergste soort zijn. Alsof ze de akker die jij beschermt helemaal leeg willen vreten. Als de boer (AZ) die je in dienst nam, het niet nadrukkelijk had verboden, dan had je de snavels van al die verslaggevers vandaag nog dichtgetapet.

En zo mag ik het graag zien, Gertjan! De vragen die ze stellen zijn doorgaans inderdaad van een hemeltergend niveau. Vragen? Het zijn niet eens vragen. Ze geven hun menig over de wedstrijd en hangen dan de microfoon onder de neus van jou en andere trainers. De meesten braken dan wat clichés uit. Jij niet, Gertjan. Jij zei laatst, met je norse hoofd op onweer: ‘Waarom vraag je me niet gewoon wat ik van de wedstrijd vond; dan doe ik daarna mijn zegje.’

Je had helemaal gelijk. Dus Gertjan, ik had niet gedacht dat ik het ooit zou schrijven, maar: ga zo door! Ook met je haar. Het past bij je.

Vriendelijke groeten,

Zwoebe Zwoebstra

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

2 reacties op “Brieven aan BN’ers – Beste Gertjan Verbeek,…”