‘Nog nooit was de realiteit op tv zo echt…’ Die ietwat merkwaardige zin is te lezen op de site van het televisieprogramma Connected (zondagavond Nederland 3, even over half tien). Vlak daarvoor staat geschreven dat in het programma vijf vrouwen enkele maanden lang hun eigen leven filmen. Zonder opsmuk, visagie èn zonder regisseur. Ik ben sinds kort een kijker van het programma.
Met moeite hou ik het vol. Ik moet me inhouden om niet al na tien minuten gillend naar buiten te rennen, een wildvreemde auto tot stoppen te dwingen, de bestuurder er hardhandig uit te werken, en met 170 kilometer per uur naar Vladiwostok of een andere verre stad waar ze geen Nederland 3 kunnen ontvangen, te rijden. In m’n hoofd houdt dan zelfs een lege benzinetank me niet tegen. De auto rijdt op ergernis. Weg, weg, weg!
U begrijpt het al, Connected is zo’n programma waar je met kromme tenen naar kijkt. Toch zap je niet. Het intrigeert. Die vrouwen die hun eigen, realistische leven filmen. Mijn God, wat hoop ik voor ze dat het niet hun eigen, realistische leven is. Ik hoop het niet alleen voor hen, maar ook voor de mensheid. Als dit realistisch is, dan hebben we gefaald.
Correctie: dan hebben de vrouwtjes gefaald. Want in dit programma dus alleen het leven van vijf vrouwtjes. Geen mannen die avond na avond bierdrinkend voetbal zitten te kijken. Is er eens geen voetbal, dan praat er op de tv wel iemand over voetbal. Is zelfs dat niet het geval, dan gaan mannen naar de kroeg. Praten over voetbal. In uiterste nood trappen ze zelf op zaterdag of zondag tegen een balletje. Mooi man. Met de mannen gaat het uitstekend!
Dan de vrouwtjes. Die hebben gevoelens. En daar praten ze godbetert nog over ook. Met elkaar, maar in het programma Connected dus tegen hun cameraatje. De vijf die dat doen – Git, Anna, Loes, Mira en Jojanneke – zijn allemaal niet goed bij hun hoofd. En dat vind ik dus niet, dat zeggen ze over zichzelf. Want Git vindt zichzelf te heftig, Anna haat zichzelf soms, Loes voelt voor niemand liefde en Mira wil op relatietherapie met haar man. Jojanneke heeft weinig op zichzelf aan te merken, maar zij heeft een dochter die Beer heet.
Heel erg treurig allemaal. Enig hoogtepunt in de serie is de man van Mira, Rikkert. Hij zei afgelopen zondag het volgende terwijl Mira hysterisch aan het doen was omdat de kinderen niet wilden luisteren: ‘Kom, hoe heet dat kind van me ook alweer…, o ja, Janne… kom Janne, we gaan kaaskoekjes bakken.’
En nu moet Rikkert op relatietherapie.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.