Indiaan

Gisteren zaten we met 2,3 miljoen Nederlanders naar een indiaan te kijken. Het was weer eens wat anders dan Vader Abraham en een muntje. Zou Vader Abraham eigenlijk ook niet liever een reusachtige witte tooi op z’n hoofd hebben dan die eeuwige zwarte bolhoed? Joan in ieder geval wel. Ze kwam, droeg een tooi, en won. Het Nationaal Songfestival. De indiaan mag naar Bakoe.

Dat klinkt een beetje als een gecodeerde boodschap van het verzet op Radio Oranje, tijdens de Tweede Wereldoorlog. ‘De indiaan mag naar Bakoe’, en dat er dan een uur later iemand met een knijpkat voorop z’n fiets naar een bonnenkantoor rijdt en dat overvalt. Maar het is dus gewoon een zin zonder codes. Het Eurosongfestival wordt dit jaar in Bakoe gehouden en wij sturen een indiaan. Of zoals teletekst gisteren droog kopte op pagina 101: ‘Indiaan naar Eurovisiesongfestival’.

En het is ook terecht. Wanneer je als land de kans krijgt een indiaan naar het Eurovisiesongfestival te sturen, dan moet je dat altijd doen. Je weet nooit of je nog een keer die kans krijgt. Bijna lieten we ‘em lopen.

Want als het aan de vakjury lag, dan hadden we geen indiaan gestuurd. Sterker nog, ze vonden het liedje van Joan wel goed, maar die tooi moest af! Dat kon echt niet. Met name Carlo Boszhard, zelf de bezitter van een achterlijk baardje, had indianenangst. De tooi werd belachelijk gemaakt.

Even later zei Carlo tegen de volgende artiest, een neger die Ivan heette, dat hij wat meer los moest gaan op het podium. Ivan was te timide volgens Carlo. Wat Carlo daar eigenlijk zei, was dat Ivan een indianentooi op zijn hoofd had moeten zetten tijdens het optreden. Gek, maar het is te verklaren. Carlo weet het misschien zelf nog niet, maar achter de façade van indianenangst zag je het aan alles: die Carlo is zelf een latente indiaan.

Job Cohen, met een tooi op zijn hoofd was het heel anders gelopen. Dat weet ik zeker. Als fractielid laat je het wel om iets te lekken wanneer je leider met een tooi op z’n kop door het leven gaat. Excelsior-speler Edwin de Graaf miste gisteren tegen Ajax een strafschop. Was met een tooi op z’n kruin nooit gebeurd. Als Beau van Erven Dorens een tooi gaat dragen, kijken er opeens wel mensen naar zijn programma’s.

Dus Carlo, Job, Edwin, Beau en de rest van Nederland: laat de indiaan in jezelf los! In ieder van ons huist er eentje. Joan liet hem aan de oppervlakte komen. En zij mag nu naar Bakoe. Het opnemen tegen een in het leer gestoken nicht uit Wit-Rusland die zingend zijn anus zal ontharen op het podium. Ik bedoel maar.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

10 reacties op “Indiaan”