Brieven aan BN’ers – Beste Ben Cramer,…

Afgelopen zondag zat ik verveeld naar Life 4 You te kijken. Dat is, Bernardus, een tv-programma waarin Carlo en Irene twee typetjes spelen die een heel programma aan een tafel zitten en allerlei flauwekulgesprekken voeren. Die typetjes spelen Carlo en Irene erg goed. Ze maken er een beetje een karikatuur van, maar dat mag best. Er is ook een typetje aanwezig die een kok speelt, hij prijst gedurende het gehele programma allerlei producten van Unilever aan.

Maar dat weet je allemaal best, Bernardus. Jij was namelijk afgelopen zondag te gast in het programma. Ik noem je trouwens Bernardus, omdat je zo heet, Bernardus. Bernardus Kramer om precies te zijn. Met een K inderdaad. Maar dat zou internationaal gezien niet werken, dus koos je voor een C voor ramer. Ooit gehoord van Kramer vs. Kramer, Bernardus? Of van Kramer uit Seinfeld, die knaap die met z’n onhandige gedoe jarenlang miljoenen niet-Nederlandse televisiekijkers aan de buis gekluisterd hield?

Maar dat allemaal een beetje terzijde. Deze brief aan jou schrijf ik, omdat ik het met je wil hebben over je verschijning in het programma van Carlo en Irene. Als altijd was ik onder de indruk van je grijswitte haardos –  weer even een terzijde: is het niet iets om samen met Gerard Cox en Paul van Vliet een keer een concert in de Arena te geven, onder de titel De Toppers – white edition.

Genoeg eromheen geluld nu, Bernardus. Ik zal tot de kern komen. Echt. Het gaat mij om het liedje dat je zong bij Carlo en Irene. Naar verluid was het je (afgekeurde) inzending voor het Nationale Songfestival. Zonder jou heet het. Nou Bernardus, we hadden het bijna zonder jou moeten stellen. Het is nogal een up-tempo nummer met veel beats en dergelijke. Niet echt een nummer voor een 64-jarige man.

Ik dacht niet dat je het optreden zou gaan overleven, Bernardus. Je hoofd liep na een minuutje rood aan en ik zag aderen op plekken waar ik nog nooit aderen had gezien. Je ogen konden elk moment uit hun kassen ploppen. Het dansje dat je uitvoerde leek op een epileptische aanval van iemand met twee bezemstelen in z’n broekspijpen. God, wat heb ik me zorgen gemaakt die drie minuten dat je zong, Bernardus.

Ga maar gewoon weer zingen over een clown. Schrijf er desnoods een coupletje over een acrobaat bij. Maakt iemand anders er wel een discoversie van die we in de kroeg mee kunnen blèren. Voor iedereen beter.

Vriendelijke groeten,

Zwoebe Zwoebstra

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

De bijna dood-ervaring van Ben Cramer:

httpvh://www.youtube.com/watch?v=MYAKlZGCnig

5 reacties op “Brieven aan BN’ers – Beste Ben Cramer,…”