Hoe kipt Nederland?

Sommige stukjes schrijven zichzelf. Ik hoop dat dit er zo één is. En ik verwacht het eigenlijk ook wel. Het onderwerp is uitermate geschikt voor een zichzelfschrijvend stukje: de reclamecampagne ‘Hoe kipt Nederland?’. Een achterlijke campagne die zogenaamd laat zien hoe ‘de mensen’ in Nederland hun kip bakken, braden, roken, grillen of stoven. Dit alles met het doel om nog meer stukjes van dat veelzijdige vlees te verkopen.

Er zit ook een liedje bij de campagne, gecomponeerd door dezelfde componist die het liedje‘Kip, het meest veelzijdige stukje vlees. Kip’ schreef. Ook dit nummer – het heet‘Hoe kipt Ne-Der-Land’ – blijft de hele dag in je hoofd zitten als je per ongeluk een keer te laat zapt. Het gevolg daarvan is dat je aan kip denkt wanneer je de autoruiten staat te krabben of in de krant leest over de honger in de Hoorn van Afrika. Irritant, maar wel knap gedaan van de componist. Eerlijk is eerlijk, twee van dit soort catchy kiphits op rij schrijven is een prestatie van formaat.

Het bedenken van het werkwoord ‘kippen’ is dat niet. De bedenker ervan zou eigenlijk lijdend voorwerp moeten worden in campagnes met veelbelovende namen als ‘Hoe molotovcocktailt Nederland?’, ‘Hoe boksbeugelt Nederland?’ en ‘Hoe cementmolent Nederland de bedenker van het werkwoord ‘kippen’ richting de bodem van de Noordzee ?’

Wanneer je een beetje tussen de regeltjes doorleest, heb je waarschijnlijk wel door dat ik niet zo kapot ben van de slogan ‘Hoe kipt Nederland?’       

Dan de spotjes achter die slogan. Daarin zien we gewone Nederlanders van allerlei pluimage (hihi), die toevallig staan ingeschreven bij een castingbureau, een kip klaarmaken. Moslims, zwarten die alleen maar in het spotje spelen omdat ze zwart zijn, yuppen, studenten, vegetariërs, etc. Iedereen eet kip, dat is de boodschap.

Om u een idee van die infantiele spotjes te geven, heb ik er eentje tussenuit gepikt (nogmaals hihi). Die van Toos. Toos vertegenwoordigt het volkse deel der natie: een huis vol kitsch, een Amsterdams accent, een man die in houthakkersshirt op de bank zit, en een gewaad met luipaardmotief om haar ietwat mollige lijf gedrapeerd. En ook Toos ‘kipt’ zich natuurlijk helemaal te pletter.

Je zou denken, haar luipaardgewaad indachtig, Toos ‘kipt’ door naar het schuurtje in haar kleine achtertuin te waggelen en aldaar een levende kip met huid en veren aan stukken te scheuren. Maar nee, ze ‘kipt’ de kip in bier. Om het af te maken komt haar man tussendoor nog van de bank af om ons een poppenhuis te laten zien, dat is namelijk een hobby van Toos. Naast ‘kippen’ doet Toos nog aan ‘poppenhuizen’.

Zo kipt Toos dus, met bier en een poppenhuis. Wie had dat gedacht? Ik niet. Het stukje schreef zich daaarom uiteindelijk ook niet zelf. Dan had ik het misschien moeten laten bij: ‘Mensen, kappen met ‘kippen’!’

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

httpvh://www.youtube.com/watch?v=EXoyiDIc4Xk

Één reactie op “Hoe kipt Nederland?”