Een Engelse boer uit het Noord-Engelse Dalton die gras verkoopt, mag van de gemeente op z’n boerderij, vlak naast een snelweg gelegen, geen reclameborden van z’n bedrijf plaatsen. Jammer voor hem, want op een snelweg rijden veel mensen die naar buiten koekeloeren. Soms zijn daar ook mensen bij die net een mooie grasmat nodig hebben. En one en one is ook in Noord-Engeland gewoon two. Gelukkig heeft de boer nu wat anders bedacht om de aandacht van de mensen te trekken: reclameschapen.
Blijkbaar is het gebruik van de grasmaaier nog niet doorgedrongen in Noord-Engeland en heeft meneer de grasboer schapen op z’n erf rondlopen. Daar spuit hij de naam van z’n bedrijf op. Ik hoop voor de schapen met verf en een spuitbus. Maar dat zal wel, anders had de plaatselijke Dion Graus er ongetwijfeld een stokje voor gestoken. Bovendien houd ik qua dierenporno het wereldwijde web altijd heel nauwgezet in de gaten en een cumshot waar een schaap bij betrokken was, ben ik nog niet tegengekomen.
Schapen houden daar ook niet van. Verf en inkt, daar kunnen ze wel prima tegen. Het verhaal doet de ronde dat Vincent van Gogh altijd eerst een schets maakte op een schaap en pas daarna z’n Franse landschapje op een canvas doek kliederde. Er zijn ook verhalen bekend van schapen die de namen van hun lammetjes op hun lijf lieten tatoeëren al ver voor mensen dat met hun nageslacht deden. Schapen zijn echte tatoeagepioniers.
Eén schaap met een bek vol gouden tanden, een gek petje en dito bril op z’n rotkop zit zelfs helemaal onder de tattoos. U kunt op hem stemmen. Eén schaap met een bek vol gouden tanden, een gek petje en dito bril op z’n rotkop zit zelfs helemaal onder de tattoos. Dit is een herhaling, u kunt niet meer op hem stemmen.
In tegenstelling tot dat schaap blijven de meeste schapen bescheiden. Ze lopen niet met hun lichaamsbeschilderingen en tatoeages te pronken. Ze doen het voor zichzelf. In de winter zit er een dikke vacht van wol omheen en in de zomer blijven ze liever een beetje in de schaduw aan de achterzijde van het weiland, in plaats van helemaal vooraan bij de snelweg te shinen. Dit pakt uiteraard niet goed uit voor de Noord-Engelse boer. Maar weinig mensen rijden over de snelweg en zitten ondertussen door een verrekijker naar schapen te turen die ergens achterin een weiland staan.
Bovendien, zo zegt hij, bewegen de schapen ook nog. Dat maakt de tekst er natuurlijk ook niet leesbaarder op. Daarom raad ik de boer aan voortaan mensen in z’n weiland te laten grazen. Mensen die gebodypaint willen worden en tevens als levend standbeeld kunnen fungeren. Maken we van de schapen gewoon weer in vroegtijdig stadium kebab die ’s nachts door dronken mensen wordt opgegeten. Lijkt me al met al een veel gezondere situatie.