Jarenlang kon ik prima leven met mijn cellulitis. Sterker nog, ik vond het iets om trots op te zijn. Niet iedereen kan putjes in z’n huid laten groeien. Een bergetappe in de Tour de France is leuker om naar te kijken dan een vlakke etappe, zo zag ik het een beetje. Waarom zou een perzikhuid meer waard zijn dan een sinaasappelhuid? Juist niet. Na het eten van een sinaasappel hoef je bijvoorbeeld niet onder de douche omdat al je lichaamsdelen aan elkaar plakken.
Cellulitis, het was zelfs nuttig. Man, wat je allemaal niet op vakantie mee kunt nemen in al die putjes bij elkaar. Je staat er versteld van. Honderden van die kleine kuipjes jam kon ik kwijt in m’n cellulitis. Heb je toch ruimte over in de kofferbak. Dankzij de cellulitis gluurde ik op de Boulevard Périphérique in m’n achteruitkijkspiegel en zag ik eens geen opeenhoping van rommel liggen. Eén keer, op vliegvakantie naar Turkije, heb ik er zelfs dertig kilo coke in verstopt. Niemand heeft het doorgehad.
Elke eerste dinsdag van de maand reisde ik af naar het blindeninstituut om daar m’n benen en heupen te laten lezen. In braille bleek zich daar een hele spannende misdaadroman te hebben gevormd, die bij de blinden gretig aftrek vond. En elke maand was het ook weer een ander verhaal. De ene maand had Professor Plum iemand met een kandelaar de hersens ingeslagen, de volgende maand had Dominee Green weer met een dolk staan zwaaien. Cellulitis blijft in beweging.
Maar goed, toen kreeg ik notie van weer zo’n wonderproduct van Tel Sell: de Celluless MD. Een apparaat dat middels ‘een gepatenteerd vacuümtherapie systeem, dat nu voor het eerst wordt geleverd met een geavanceerd en gepatenteerd licht en een rolbehandeling om voorgoed een eind te maken aan cellulitis en overbodig vet af te drijven.’ Een hele interessante zinsnede op de site van Tel Sell, waardoor ik de dringende behoefte kreeg dat apparaat eens op m’n benen te zetten en met pijn in het hart afscheid wilde nemen van de cellulitis.
Want zeg nu zelf, die zinsnede zit vol franje. Allereerst gebruikt de firma Tel Sell het woord ‘gepatenteerd’ als een wervende tekst. Dat vind ik schitterend bedacht, want goed beschouwd is de vraag of iets gepatenteerd is voor een klant niet zo vreselijk interessant. Het is voornamelijk het bedrijf dat iets aan het patent heeft. Maar nu lijkt het net alsof je er als klant ook iets aan hebt. Heel mooi.
Dan een‘vacuümtherapie systeem met een geavanceerd licht en een rolbehandeling’, dat klinkt een beetje alsof je een soort klein ruimteschip op je benen moet zetten, die de cellulitis als sneeuw voor de zon laat verdwijnen. Wie het reclamefilmpje bekijkt, zal concluderen dat het niet eens ver bezijden de waarheid is. Is er buitenaards leven, dan hebben de groene mannetjes allemaal een gladde huid, daar hoeven we niet bang voor te zijn.
De laatste frase in de zinsnede die me erg aansprak, is: ‘…een eind te maken aan cellulitis en overbodig vet af te drijven.’ Het kleine ruimteschip zorgt er niet alleen voor dat de putjes uit je huid verdwijnen, maar het drijft ook nog vet af. Vet afdrijven, een heerlijke term. Ik zie mezelf zo drie uur lang zitten kijken naar een smerige hoop vet die langzaam een puntje aan de horizon wordt.
Alleen al vanwege die drie onderdelen uit een simpele zin op de site van Tel Sell, zou ik de Celluless MD aanschaffen. En je krijgt er nota bene ook nog een gratis flesje citrusolie bij, waarschijnlijk om je af en toe nog even terug te laten denken aan je sinaasappelhuidje.
Volg ons nu ook zonder cellulitis op Twitter!