Afgelopen week overviel een gewapende bende in Maleisië een vrachtwagen met honderd varkens aan boord. Logisch, wie wil er nu niet honderd varkens hebben. Ik zou wel 200 varkens willen hebben. Ik gaf ze warme paté van konijn in een verpakking van bladerdeeg met een stamppotje van aardappelen en rucola erbij. Maar je kunt ze evengoed wat anders voeren, want varkens eten alles.
Als ik 200 varkens zou hebben, dan zou ik ademloos in de stal gaan zitten kijken naar hoe ze de warme paté van konijn in een verpakking van bladerdeeg met een stamppotje van aardappelen en rucola erbij opeten. Een varken zien eten heeft iets betoverends. Vooral als je naar z’n neus kijkt. Die snuffelt. Die beweegt zoals Pierre Wind in een keuken. Wild en ongecontroleerd. Bij Pierre Wind is het onuitstaanbaar, bij de neus van een varken is het lief en leuk. Gek is dat.
Een varken snuffelt niet alleen als hij eet, hij maakt ook geluid. Het klinkt als instemmend geknor. Zo van: god, wat ben ik hier lekker aan het smikkelen van m’n warme paté van konijn in een verpakking van bladerdeeg met een stamppotje van aardappelen en rucola erbij. Of wat er ook maar in de voederbak ligt. Als je het achterstevoren afspeelt klinkt het geknor van een varken tijdens het eten trouwens als een speech van Kaddafi. Maar dat is weer een heel ander verhaal.
Zucht, wat zou ik graag 200 varkens hebben. Kijken hoe ze snuffelen aan hun eten, luisteren naar het geknor tijdens het eten. Dat opnemen op een cassettebandje en het de hele avond, al dan niet achterstevoren, afspelen. Ik zou mijn varkens ook aaien. Het leven zou volmaakt zijn als ik 200 varkens had. Nu is het niet volmaakt. Verre van zelfs: ik heb nul varkens. En de kans dat ik binnen afzienbare tijd wel 200 varkens heb is ook niet echt groot.
Behalve als ik een vrachtwagen vol met varkens overval, zoals de gewapende bende in Maleisië deed. Maar goed, voor je een gewapende bende bent, zul je toch eerst weer wapens nodig hebben. En compagnons. Dat is ook weer een heel gedoe. En mocht ik op een goede dag zin hebben om wapens en compagnons te regelen, wat doe je dan met je gestolen varkens? De buren gaan toch vragen stellen als er ineens 200 varkens in de stal (die ik ook nog moet bouwen trouwens!) staan, terwijl ik geen bonnetje kan laten zien.
Nee, ik moet om mijn droom in vervulling te laten gaan, denk ik gewoon wachten tot Henk Wijngaard een keer verkeerd rijdt en zijn varkens eens niet in Beiroet aflevert, maar bij mij thuis. Dat zijn er volgens het liedje slechts 120, doch ik krijg Henk Wijngaard er wel gratis bij. Die maakt ook leuke geluidjes als hij eet.
Voor u naar het schitterende nummer van Henk Wijngaard gaat luisteren, moet u ons nog even volgen op Twitter!