Het is nu gistermiddag zo rond een uurtje of 17.30 en ik heb zojuist een broek gekocht. Dat was me nogal een karwei. Om niet te zeggen een kutkarwei. Misschien vind ik broeken kopen na doucheputjes schoonmaken, een kalf halen en alle varkens uit veertig zakken boerderijdrop verzamelen wel de minst leuke activiteit die ik op dit moment kan bedenken. Je zou kunnen zeggen: nog een geluk dat ik niet één van die drie zaken hoefde uit te voeren, maar ook het kopen van de broek was als gezegd geen pretje.
Er kleven ontzettend veel nadelen aan het kopen van een broek. Het begint er al mee dat je je moet begeven tussen winkelend publiek. De term ‘winkelend publiek’ is een eufemisme voor ‘zich traag door oneindig laagland bewegende mensen die met hun tassen en andere rommel iemand die godverdomme gewoon snel even een broek wil kopen voor de voeten lopen’. Ziet u hoe vervelend het is. En nu loop ik alleen nog maar op straat.
Doch, het moment dat ik mijn voeten bij een spijkerbroekengigant over de drempel zal zetten nadert met rasse schreden. Dat hoor ik al aan de muziek. Een aantal beats per minuut dat hoger ligt dan het maximum aantal punten dat een darter met drie pijltjes kan gooien dringt mijn trommelvliezen binnen. En ja hoor, daar sta ik dan, middenin een broekenwalhalla, met een optreden van DJ Tiesto of zo’n andere draaipipo op de koop toe.
Van mij hoeft dat allemaal niet. Het liefst koop ik broeken in alle rust. Het hele idee van kleding kopen met beats erbij vind ik achterhaald. Beats bij het passen van een broek zijn de blindedarm van het winkelen. Nergens voor nodig. Maar goed, je kan toch niet slechts met je piemeltje verpakt in een van wol gebreid piemelmutsje over straat. Dat is nog steeds een beetje koud en het is ook niet echt maatschappelijk geaccepteerd.
Dat wordt passen op beats. De zoektocht naar een geschikte broek om te passen kan beginnen. Heel veel eisen heb ik niet eens. Het moet een broek zonder gaten zijn, er moet geen gestikt kunstwerk dat niet zou misstaan in een museum voor moderne kunst op de broek zitten en hij moet passen. Gek genoeg is de laatste eis het makkelijkste te realiseren. U kunt dan wel nagaan dat er een hoop rare broeken te koop zijn.
Denk je er eindelijk één gevonden te hebben en kijk je even in de spiegel of je schitterende achterwerk wel een beetje mooi uitkomt in de jeans, dan blijkt er vaak toch nog een gek stikseltje op de kontzak te zitten. Al het passen op beats is voor niks geweest. Naar een andere winkel is het devies. De volgende spijkerbroekenhel, waar het alleen nog maar erger kan worden dan in deze winkel, als zo’n verschrikkelijke verkoper zich met de zaken gaat bemoeien.
Met broek of zonder broek; volg ons op Twitter!