Een tijd voor bezinning, de winterstop in de eredivisie. Als je aan bezinning en voetbaltrainers denkt, dan denk je dat er iets niet klopt. Mensen die negentig minuten naast een dug-out staan te schreeuwen richting iets waar ze eigenlijk geen invloed op hebben, zijn niet in staat tot bezinning. Lijkt mij.
Toch is het interessant te bedenken wat voetbaltrainers en voetballers doen tijdens de winterstop, behalve hoeren neuken op het trainingskamp in Spanje of Turkije. Zo’n Wiljan Vloet achter een kalkoen, dat kan je hele nieuwe inzichten geven. Bij Wiljan Vloet is het wel even goed opletten wie de kalkoen is en wie Wiljan. Wanneer ik Wiljan Vloet na een wedstrijd hoor praten zie ik altijd een C&A pak met een gebraden kalkoen erop. Gek, want hij praat juist als een kip zonder kop. Het zal iets met z’n onderkin te maken hebben.
Het kerstdiner van de familie Jol, daar zou ik ook graag foto’s van zien. Tien mensen in een trainingspak aan een grote tafel, met uiteraard heel veel eten erop. Cock was de kok en Martin knoopte het elastiekje van z’n trainingsbroek alvast los. Na het koken werd Kok weer gewoon Cock en ging hij op een krukje naast Martin zitten om hem te voeren. Af en toe zou Martin tegen Cock zeggen: ‘Braaf Cock braaf…, de kalkoen is iets te droog, maar vooruit’. Martin gaf Cock nog een aai over de bol en gooide een stukje kalkoen op de grond, dat Cock straks op kon likken.
Hoe anders gaat het er bij Gertjan Verbeek aan toe. Die zit waarschijnlijk alleen met z’n moeder aan de dis. Ook in trainingspak, maar dan niet omdat het lekker zit als je een dikke pens hebt, maar gewoon omdat hij straks nog negentien tractorbanden van de ene naar de andere kant van de schuur wil slepen. Wanneer moeder Verbeek het eten niet binnen een kwartier op tafel heeft staan, komt Gertjan erbij staan: ‘Hup 1,2, hup 1,2…draaien die rollade. Dat kan sneller ma! Huphuphuphuphup! Nu boontjes doppen, drie per seconde!’
Nee, met de familie van voetbaltrainers kun je alleen maar medelijden hebben tijdens de winterstop. Het zijn vakidioten. Een simpele vraag van zoon of dochter als: ‘Pap, kun je de peper even aangeven?’ kan maar zo beantwoord worden met: ‘Ja, kijk, in principe is dat weer typisch zo’n vraag voor journalisten…Het draait niet altijd om peper, soms moet je ook gewoon de punten pakken en tevreden zijn zonder peper. Er ligt hier toch een goedspelende biefstuk op het bord, die je niet moet onderschatten…’ En dit is nog bij een normale trainer. Louis van Gaal antwoordt waarschijnlijk: ‘De peper! De peper..! Hoe haal je het in je hoofd! Een hele, hele stomme vraag. Er moet namelijk meer zout op. Begrijp je dat? Meer zout!’
Bij een trainer wil ik niet in de buurt zijn tijdens de winterstop. Wel bij een speler: Theo Janssen. Gezellig op een tweezitsbank, met een kratje pils tussen ons in. Dvd’tjes kijken. Niet van tegenstanders die hij na de winterstop tegenkomt. Dat interesseert Theo geen flikker. Al het gelul van bovenstaande trainers is niet aan hem besteed. Hij kijkt gewoon naar de kerstspecial van All you need is love van zes jaar geleden. En dan maar lekker doorzuipen. Het voetbal komt straks wel weer. Dat maakt hem een briljante speler. Maar dat zullen die onnozele voetbaltrainers wel nooit begrijpen.
Kijk, in principe is het een spel van elf tegen elf en moet je ons volgen op Twitter!