Als je zo naar z’n tronie kijkt, denk je niet gelijk aan een verlegen albatros, toch is dat hoe deze vogel in het Engels heet. Nee, kijkend naar de tronie van de shy albatros denk ik eerder aan een vogel die de dood van zes miljoen albatrossen van een net iets ander type op z’n geweten heeft. De shy albatros lijkt op het eerste oog toch vooral op een soort genocidemeeuw, dat kunt u niet met me oneens zijn. Alleen het snorretje ontbreekt.
Dat komt omdat de shy albatros zich elke ochtend scheert. In tegenstelling tot Adolf Hitler, want daar vergeleek ik de shy albatros mee, heeft hij daar tijd genoeg voor. Hij is dan ook geen Rijkskanselier van een groot land (dat gedurende 5 jaar wel erg groot was). Voor u mij van nazisympathieën verdenkt; ik bedoel met groot alleen de oppervlakte. Zo, is dat ook weer uit de wereld.
De shy albatros woont ook in een groot land: Nieuw Zeeland. Hij zal daar wel nooit Rijkskanselier van worden (voor tips over bruggetjes in stukjes kunt u altijd bij me terecht). Ten eerste omdat ze die functie niet kennen in Nieuw Zeeland. Ten tweede omdat een vogel in de geschiedenis nog maar zelden tot politiek leider van een land werd gekozen. En ten derde omdat de shy albatros z’n naam eer aan doet en zeer verlegen is. Verlegen politici doen het vaak niet zo goed in verkiezingen. Politici kakelen over het algemeen maar door en zitten niet te trillen onder hun spreekgestoelte. Daar houden de mensen niet van.
Dat de shy albatros verlegen is, zagen we vorig jaar nog. Tijdens het Albatros Muziekfeest, dat de albatrossenfamilie (een grote familie) elk jaar houdt in Nieuw Zeeland, was hij met geen mogelijkheid het podium op te krijgen. Zijn duet met de speciaal voor deze gelegenheid ingevlogen Guus Meeuwis ging zo volledig de mist in.
Urenlang heeft een wenkbrauwalbatros op hem in staan praten; het was zinloos. Zelfs toen er een kreeft – z’n lievelingsmaaltje – het podium op werd gegooid, bleef hij waar hij was; in een donker hoekje achter het podium, zich verschuilend achter de dikke buiken van Peter Beense en Arie Ribbens, die ook ingevlogen waren voor duetten met respectievelijk een reuzenalbatros en een Galapagosalbatros.
Nu moesten de duizenden toegestroomde albatrossen het doen met optredens van tientallen, totaal doorgefokte, Volendamse inteeltalbatrossen. Het duurde niet lang voordat het albatrospubliek begon te morren en de Volendamse inteeltalbatrossen voor rotte vis begon uit te maken. Een ergere belediging is niet denkbaar in de albatrossenwereld.
Om verdere escalatie te voorkomen heeft Arie Ribbens de shy albatros toen zo dronken gevoerd dat hij van voren niet meer wist wat voor albatros hij van achteren was. Daarna durfde de shy albatros wel een liedje te zingbrabbelen; een nummer van André Hazes natuurlijk, dat kon niet anders na de dertig bier die hij had gedronken.
De moraal van dit verhaal: Arie Ribbens is een belangrijk artiest, die elk feestje kan maken of breken.
Doe net als Arie Ribbens en volg ons op Twitter.
Arie zou geen Arie zijn als hij ook niet zo’n albatros versierd had tijdens het Albatros Muziekfeest…