Gisteren strandde er een veerboot op een zandbank vlakbij Schiermonnikkoog. Ik heb de soap nauwlettend gevolgd via de diverse media. ’s Ochtends was alles nog koek en ei: ze zouden gewoon even wachten tot het hoogwater werd en dan zou de boel weer vlotgetrokken worden. De mensen kregen het ook niet koud, want de verwarming deed het gewoon. Niet zo veel aan de hand dus.
Tot er ’s middags een bericht verscheen dat de boot nog steeds vast lag en de boot inmiddels was overgegaan op z’n noodaggregaat. Het woord noodaggregaat, dat klinkt toch al een beetje verontrustend. Liever gebruik je een gewoon aggregaat, lijkt me. Maar zo erg leek het allemaal nog niet te zijn.
Om u even een idee te geven, passagier Thom Verheul wist op dat moment te melden: ‘Iedereen heeft zijn jas aangetrokken. Er wordt niet meer zo hard gelachen als net, al begint de sfeer ook wel weer terug te komen’. Een fijne quote, maar niet van iemand die het huilen nader staat dan het lachen. Gewoon een vrolijk berichtje over een boot die vastzat dus. Zo gauw er quotes op internet verschijnen waarin het voornaamste nieuwsfeit is dat er mensen jassen aan hebben getrokken, dan weet je dat het wel meevalt.
Dat was tot ik er wat over na begon te denken en besefte: er was natuurlijk ook een lul aan boord van dat schip. U weet wel, zo’n vent die de sfeer er dan wat in wil brengen. Dat moet wel. Er zijn 35 mensen aan boord. Onder 35 mensen is altijd wel minimaal één zo’n lul te vinden. Met een beetje pech zelfs twee. Gaan ze elkaar proberen te overtroeven in het zijn van de sfeermaker.
Kreeg ik dus opeens heel veel medelijden met de niet-lullen aan boord. Niets zo vervelend als één of twee mannen die moppen zitten te tappen, terwijl jij met je jas aan op een veerboot vastzit. Je kunt geen kant op. Even heb ik overwogen om zelf de helikopter te pakken en de mensen te redden uit hun benarde positie. Toch maar niet gedaan. In plaats daarvan heb ik dit stukje getypt.
Ik hoop dat ze uiteindelijk snel gered zijn. Op het moment van schrijven is het woensdagmiddag kwart voor vier en zaten ze nog vast. De sleepboten zijn onderweg. Mochten ze er om zeven uur nog zitten, dan vlieg ik alsnog uit.