Straten en pleinen: het Van Brakelplein

Eén keer per week parkeert Zwoebe zijn klapstoel in een straat of plein in Groningen en zal hij zijn onomwonden mening geven over de straat of het plein waar hij zich die week heeft opgehouden. Vandaag het Van Brakelplein.

Het Van Brakelplein is een ruim opgezet plein, met een grote vijver in het midden. Jan Van Brakel, naar wie het plein genoemd is, boft maar met zo’n plein. Immers, niet elke derderangs zeeschuimer die ooit met Engeland oorlog voerde, kan zeggen dat er een ruim opgezet plein met een grote vijver in het midden naar hem genoemd is.

Zo heeft Michiel De Ruyter pleinen in Vlissingen, Zwolle, Sluispolder, Maassluis en Helmond, maar geen één is er ruim opgezet én beschikt daarnaast ook nog eens over een grote vijver. Bovendien bevinden ze zich ook nog eens in vervelende plaatsen als Sluispolder en Helmond.

Ik kan me zo voorstellen dat Jan Van Brakel, mocht hij nog geleefd hebben, elke zomer even lekker pootje zou zijn gaan baden in de grote vijver, en tegelijkertijd met een goed glas wijn in z’n handen zou genieten van de vergezichten die zijn prachtige ruim opgezette plein hem hadden geboden. Helaas voor Jan is hij nu alweer ruim driehonderd jaar dood en zit dat er dus niet meer in. 

Daarom heb ik het maar in zijn plaats gedaan. Hup, m’n klapstoeltje aan de waterkant en zuipen maar. Het was wat koud, zo in november met m’n voeten in de vijver, maar na zes glazen wijn merk je daar eigenlijk niks meer van. Bovendien ben ik dol op vijvers, dan doet zoiets lulligs als temperatuur en regen er niet meer toe. Geef mij een schep, een paar kuub water, een zeil en vier waterplanten en ik maak op ieder moment van de dag op elke locatie een vijver.

Dat zou zeker niet zo’n prachtige vijver worden als die in het midden van het Van Brakelplein, want wat is dat een prachtvijver. Ik kan het niet genoeg opschrijven. Nog maar een keer dus: die vijver in het midden van het Van Brakelplein is een prachtvijver! U ziet nu dat ik er zelfs een uitroepteken voor over heb. Dat zegt genoeg.

Tuurlijk, geen vijver zonder nadelen. In dit geval was dat het gebrek aan eendjes. In een vijver horen eendjes, dat bent u hopelijk met me eends. Pardon, die d hoort daar niet. Nu werd het gebrek aan eendjes wel weer ruimschoots gecompenseerd door een hoop plastic zakken en andere in de vijver ronddrijvende rommel, maar toch: hoeveel wijn je ook drinkt, een plastic zak kan een eend nooit helemaal vervangen. De vier houten paaltjes die plompverloren midden in de vijver stonden, konden dat evenmin.

Buiten de vijver viel er niet heel veel te genieten op het Van Brakelplein. De bewoners ervan leken allemaal binnen te zitten of op het werk te zijn. Gelijk hadden ze; het was guur herfstweer en er moet natuurlijk gewoon brood op de plank komen. Alhoewel, de eendjes hoeven er niet mee gevoerd te worden. En van plastic zakken is bekend dat ze maar weinig brood eten.

Deze column verscheen ook op stadslichten.nl

8 reacties op “Straten en pleinen: het Van Brakelplein”