Bijltjesdag

Gisteren was het bijltjesdag. Althans, zo dacht een 38-jarige man erover die in Zandvoort z’n ex-vrouw met een bijl de hersenpan insloeg. De vrouw liep nietsvermoedend, waarschijnlijk met een tas vol met broodjes en koffie, bij een spoorwegovergang in de buurt van het Zandvoortse station toen de man z’n hakbijl tevoorschijn haalde en bruut op haar in ging hakken.

Tenzij de vrouw enorme borsten heeft, begrijp ik daar niks van. Ik bedoel, een bos hout voor de deur, dat behoeft een bijl. Patricia Paay daargelaten kan ik me sowieso niet voorstellen dat je een vrouw met een bijl bewerkt. Er zijn veel praktischer voorwerpen om dat te doen. Slechts in het geval van Patricia Paay zou ik het er wel voor over hebben helemaal zo’n bijl mee naar Zandvoort te zeulen in plaats van de broodjes en de koffie.

Bij elke andere vrouw was me dat te veel gedoe geweest. Dan had ik voor een ander, makkelijker te vervoeren, voorwerp gekozen. Een loden pijp bijvoorbeeld. Of een kandelaar. Of een steeksleutel. Of een dolk. Of elk ander voorwerp waarmee dr. Black door Kolonel Mustard, Professor Plum, Dominee Green, Mevrouw Peacock, Mevrouw Scarlett of juffrouw White om het leven kan zijn gebracht in het spel Cluedo. Het is niet voor niets dat de bijl in dit spel niet tot de mogelijke moordwapens behoort. Dat had de 38-jarige man die z’n ex te lijf ging zich ook moeten realiseren alvorens hij naar Zandvoort vertrok.

Nu stond hij toch een beetje voor lul, daar bij die spoorwegovergang. Zonder houthakkersblouse aan sta je al snel voor lul met een bijl in je handen. Hetzelfde geldt overigens andersom: met een houthakkersblouse aan, maar zonder bijl in je handen, loop je, sinds een jaar of vijftien alweer, ook voor lul. Met name shagrokende mannen met een snor schijnen dat nog niet echt te beseffen.

Of de 38-jarige man een houthakkersblouse droeg toen hij op z’n ex stond in te hakken, is niet bekend. Wel heeft de politie bekendgemaakt dat de oorzaak van de aanval vermoedelijk kan worden gezocht in de relationele sfeer. Dat is nog eens een understatement voor iemand die z’n ex met een bijl in stukjes staat te hakken als was ze hout voor in het haardvuur waarvoor ze vroeger, op een berenvel, romantisch een potje lagen te wippen.

Beter had de politie bekendgemaakt wat voor kleding de man droeg in plaats van zich met understatements bezig te houden. Nu zal ik waarschijnlijk nooit weten of de man juist wel of geen houthakkersblouse droeg. Een gedachte die ik op dit moment nog niet echt een plekje kan geven. Misschien helpt het als ik iemand met een bijl ga bewerken.

Deze redeneertrant volgde de 38-jarige man die z’n ex haast doormidden kliefde vast ook. Zo niet, dan moet het zo’n Axe Effect geweest zijn, waar ik veel reclames van op tv zie.

Tante Leen zingt, met veel enthousiast klappende mensen tussendoor, over Zandvoort. Gewoon met broodjes en koffie, in plaats van bijlen…

2 reacties op “Bijltjesdag”