Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.
Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.
Maandag 11 oktober
Wederom een week waarin ik een aantal gekke zaken mee zou gaan maken, althans zo vermoed ik. Gekker dan de frikandellen/messenwerpact die Tonnie van Bemmelen vorige week had uitgedacht, en uiteindelijk uitvoerde in snackbar De Puntzak, zal het echter wel niet worden. Vandaag mocht ik eerst nog even een dagje werken op het gemeentehuis van Maasdriel. Ik heb een burn-out, moet u weten. Derhalve werk ik slechts één dag per week. Daarop voer ik meestal ook niet al te veel uit. Vandaag heb ik me voornamelijk beziggehouden met het kauwen van kauwgom, die ik daarna onder het bureau van Trudy Pasveer heb geplakt.
Dinsdag 12 oktober
Tijd om weer iets leuks te doen. Vandaag stond een bezoek aan AHOY in Rotterdam op het programma. Ik zou daar als een soort aap aan de ringen gaan hangen, had ik bedacht. Reeds om 10.18 uur arriveerde ik in AHOY, alwaar ik me meteen in m’n strakke turnpakje hees. Dat stond me goed, al zeg ik het zelf. Niet veel later hing ik als een aap in de ringen. Weer niet veel later gooide ik een kilo cocaïne, die ik voor de zekerheid altijd bij me heb, in de bak waar normaal de magnesium inzit. Eens kijken of dat nog gevolgen zou hebben…
Woensdag 13 oktober
Nou, zoals u nu ook wel weet, had dat behoorlijk wat gevolgen. Om Yuri op te biechten wat ik op m’n kerfstok had, ben ik halsoverkop met de eerste de beste vlucht naar Portugal vertrokken. Om de pijn wat te verzachten, nam ik een leuk presentje voor hem mee: een rode puntmuts. Voor de zekerheid nam ik ook weer een kilo cocaïne mee. Na een wilde achtervolging waarbij ikzelf, zes politiehonden en even zo veel Portugese dienders betrokken waren, arriveerde ik bij de paddenstoel waar Yuri tijdens zijn verblijf in Portugal intrek in had genomen. Toen ik aankwam was hij zeer moe en vroeg hij me of ik koffie wou maken. Hij was zelf druk bezig met het opstellen van een verklaring. In een keukenkastje stond wel oploskoffie. Tja, en dan komt toch de lolbroek in mij weer naar boven: in plaats van het koffiepoeder, heb ik cocaïne gebruikt voor de ‘oploskoffie’. Ik vond het een goeie…Yuri kon het minder waarderen, waardoor ik moest overnachten onder de blote hemel. Een geluk bij een ongeluk was dat ik een vallende ster zag. Ik wenste dat het donderdag zou worden.
Donderdag 14 oktober
Zoals jullie zien, kwam de wens uit. Met goed gemoed stond ik op; het was mooi weer in Portugal. Deze donderdag bij heldere hemel zou ik gaan benutten om terug te reizen naar Nederland en daar aangekomen zou ik de bordesscene van de nieuwe regering bij Paleis Huis ten Bosch aanschouwen. Dat wilde ik omdat ik Koningin Beatrix niet zo lang geleden een pakketje met een waxinelichthouder erin had opgestuurd. In een begeleidend schrijven had ik gevraagd of ze dit tijdens de aanstaande bordesscene richting een ietwat dikke man met een snor zou willen gooien; naar mij dus. Zo rond enen was het zover: de Koningin en de nieuwe ministers kwamen naar buiten, helaas zonder waxinelichthouder. Blijkbaar voelde de Koningin zich te goed om het kleinood even over het hek te smijten. Kokend van woede verliet ik Den Haag.
Vrijdag 15 oktober
Het voorval van gisteren besprak ik vandaag met mijn psycholoog, Henk de Boer. Mijn teddybeer Henk de Boer bleef vandaag thuis, hij had griep. Voor de lezer die mijn dagboek deze week voor het eerst leest: ik heb zowel een psycholoog als een teddybeer die Henk de Boer heet. Toevallig hè? Maar goed, ik zat daar dus bij de psycholoog te vertellen over dat voorval van gisteren. Hoe belachelijk het wel niet was dat de Koningin niet even een naar haar opgestuurde waxinelichthouder terug wilde gooien naar mij. Nou, dat was psycholoog Henk de Boer dus roerend met me eens. Hij zei iets van: ‘Gekker moet het toch niet worden met dat wijf’. Na deze opbeurende woorden verliet ik het statige herenhuis waar hij praktijk houdt vrijwel direct.
Zaterdag 16 oktober
Gezinus moest weer een wedstrijd voetballen met D.S.C. Kerdriel C4. De tegenstander scoorde twee keer en D.S.C. Kerkdriel scoorde negen keer….uhh…ja, andersom natuurlijk.