Afgelopen week zag ik Wibi Soerjadi aan tafel zitten bij een bekend, doch religieus talkshowduo; daarnaast trof ik hem eerder al aan op de cover van een tijdschrift. Boven een foto van Wibi achter een piano, stond een kop met de tekst: ‘De comeback van Wibi Soerjadi’. Dat liet aan duidelijk niets te wensen over: Wibi Soerjadi had een comeback gemaakt.
Van mij had het niet gehoeven. Ik had veel liever gehad dat Berry van Aerle een comeback had gemaakt. Of Adri van Tiggelen. Of Toon Hermans. Harmen Siezen, Joop van Zijl en Henny Stoel. Ook hen had ik liever een comeback zien maken. En wat te denken van Boudewijn Buch, Theo van Gogh en Mike Starink? Het mag u inmiddels duidelijk zijn: ik zie vele, al dan niet levende, personen liever een comeback maken dan Wibi Soerjadi.
Wibi is namelijk een onuitstaanbaar mannetje. Een bericht over een comeback van zo iemand is dan dus wel het laatste waar je over wilt lezen. Veel liever zou je een bericht willen lezen waar de kop ‘Geen comeback van Wibi Soerjadi’ boven staat. Het mocht niet zo zijn. Dat is jammer.
Voor de mensen die niet weten wie Wibi is, volgt hier een beknopte samenvatting van wat er op Wibipedia allemaal over hem te vinden is. Wibi Soerjadi is een pianist, die iedereen, na alle informatie over hem op de juiste manier geïnterpreteerd te hebben, een lul zal vinden.
Tot zover de beknopte samenvatting. Op z’n eigen website gaat Wibi nog wat verder, daar noemt hij zichzelf een meesterpianist. Een man die zichzelf zo noemt is natuurlijk al dichtbij het predikaat ‘onuitstaanbare lul’. Maar eerlijk is eerlijk, Wibi kan een aardig stukje pianospelen. Zelfs een volwassen iemand die lijdt aan een oorafwijking en allerhande Mickey Mouse-producten spaart kan dat constateren.
Laat dat nou net Wibi Soerjadi zelf zijn; hij spaarde alles van die muis met z’n enorme oren en kreeg toen zelf last van z’n oren. Ironie, de natuur houdt er ook van. Of God, in het geval van Wibi, want daar gelooft-ie geloof ik ook nog in.
Ik vond het wel prima zo; de Mickey Mouse-verzameling zorgde er, samen met dat infantiele gelach-om-alles, voor dat ik Wibi een lul vond, en de oorafwijking zorgde ervoor dat-ie geen piano meer kon spelen. Prettig geregeld. Ik bedoel, je mag als volwassen man best Mickey Mouse-producten verzamelen, maar dan moet je ook niet gek staan te kijken als zich er op den duur één of andere gekke gehoorstoornis in je oren nestelt. Zo is het leven.
Dat dacht ik tenminste, maar de oorafwijking verdween, en nergens op marktplaats kwam ik 7 Mickey Mouse-pyjama’s, 48 Mickey Mouse-mokken, 23 Mickey Mouse-klokken, 138 Mickey Mouse-knuffels en 9 Mickey Mouse-badhanddoeken tegen. Z’n verzameling bleef en Wibi kon zich in 2010 gaan opmaken voor z’n comeback.
In een filmpje met Telegraaftroela Wilma Nanninga vertelt hij erover. Een filmpje waarin hij z’n opwachting maakt met een gek hoedje op z’n hoofd en een soort fluwelen handschoentjes om z’n handen. Alsof-ie duidelijk wilde maken dat de oorafwijking dan wel was genezen, maar er voor het overige nog van allerlei draadjes los zaten in dat gekke hoofd van Wibi.
Nou, wees gerust Wibi, dat is gelukt. Met verve. Dankzij je comeback zal ik je dagelijks weer even vervloeken. Behalve afgelopen zondag. Toen kende Wibi z’n comeback z’n voorlopige climax met een openluchtconcert op z’n eigen landgoed. U weet allemaal nog wel wat voor weer het zondag was. Weer waarbij je niet genoeg had aan simpel een Mickey Mouse-parapluutje.
Het filmpje waarin Wibi, met een hoedje op en handschoentjes aan, tussen het infantiele gelach door, uitlegt hoe het zit met z’n oren en z’n comeback.