Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd (deel 25)

Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.

Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.

Maandag 2 augustus

Veel mensen op straat vragen me wat ik zondag allemaal doe. Ik schrijf dan immers nooit in m’n dagboek. Nou, meestal lig ik in bed. De hele dag. Niet met Rita, maar met een gezinsverpakking Valium. Slapen. Knuffelen met teddybeer Henk de Boer. Hopen dat het geen maandag wordt. Dat soort dingen. Het wordt wel altijd maandag. Zo ook deze week. Een hele erge maandag zelfs. Het was de eerste maandag na drie weken vakantie. Treuriger dan ooit meldde ik me weer achter m’n bureau op het gemeentehuis van Maasdriel. Het enige voordeel was dat Trudy Pasveer op vakantie was. Dat had ik van tevoren zo uitgekiend. Ze zat in Afrika, arme negers helpen. Althans, dat was het plan. Ik kan me echter niet voorstellen dat er zulke wanhopige negers bestaan, dat ze zich vrijwillig laten helpen door Trudy Pasveer. Met het laatste restje energie dat ze uit een kommetje plakrijst hebben gehaald, zullen ze hard wegrennen voor Trudy en haar goedbedoelde hulp. En rennen kunnen ze, de negers.

Dinsdag 3 augustus

Ondertussen mocht ik een deel van het werk van Trudy overnemen. Eén onderdeel daarvan was het inwerken van de nieuwe stagiaire. Danielle heet ze. Ze is 19. Omdat mijn eerdere ervaringen met stagiaires zonder uitzondering uitmondden in een dodelijk ongeval, besloot ik het nu wat rustiger aan te doen. Gisteren had ik slechts stiekem naar haar niet onaanzienlijke decolleté gegluurd en dan zou ik vandaag wel eens kijken of er zich een geschikt moment aandiende om haar voorzichtig onzedelijk te betasten. Ze had echt zo’n kont die er om schreeuwde onzedelijk betast te worden. Tenminste, dat vond ik. Eenmaal thuis, wachtte Rita. Ze had bloemkool gekookt. Echt zo’n bloemkool die er om schreeuwde niet opgegeten te worden. Tenminste, dat vond ik.

Woensdag 4 augustus

Vlak voor de lunch liep ik bij Tonnie van Bemmelen naar binnen. Hij heeft een eigen kamer. Niemand wil bij hem in de buurt zitten. Hij zou te zeer naar curry, mayonaise en uitjes ruiken. Ik heb er nooit last van gehad. Maar goed, ik liep dus bij hem naar binnen. Meestal zit hij dan een frikandel te eten; die bewaart hij in een geheim laatje met een slot erop en eet hij gewoon koud op. Dat maakt hem niet uit. Nu was hij echter druk bezig achter z’n computer. Heel even dacht ik: ‘hij zal toch niet aan het werk zijn’. Haha. Hoe kwam ik erbij? Hij was op internet op zoek naar foto’s van stagiaire Danielle. Nou, haar hele Hyves-pagina stond vol met kiekjes van haar vakantie op een Grieks eiland. We zaten ze zo grondig te bekijken dat we het niet eens doorhadden toen Danielle zelf binnenkwam. Dat kregen we pas in de gaten toen ze enthousiast zei: ‘Jahahaha…, hier zit ik op een banaan, die gaan hard joh’. Een zin die voor nog wat meer kwijl rond onze mond zorgde. Maar Danielle had niets door. Ze is dus niet al te snugger. Dat is fijn. Danielle en ik verlieten Tonnie z’n kantoor om te gaan lunchen. Tonnie kon nog even niet achter z’n bureau vandaan komen, als u begrijpt wat ik bedoel.

Donderdag 5 augustus

Slaande ruzie met Rita. Ze had in de internetgeschiedenis gezien dat ik de foto’s van Danielle ook thuis had bekeken. Nou, alle stoppen sloegen door. Blijkbaar vindt ze een beetje porno niet erg, maar wat onschuldige Hyvesfoto’s van een jonge stagiaire wel.

Vrijdag 6 augustus

Vanwege m’n ruzie met Rita heb ik de nacht bij Tonnie in bed doorgebracht. Z’n vrouw slaapt al jaren niet meer naast hem. Sinds deze nacht weet ik waarom. Tonnie is ’s nachts drie natuurrampen tegelijk: een orkaan vanwege z’n gesnurk, een aardbeving wanneer hij zich omdraait en een overstroming als hij met z’n worstenarmpjes het glas water op het nachtkastje omstoot en in het bed doet belanden.

Zaterdag 7 augustus

Tijdens het spelen van Backgammon met Gezinus dwaalden m’n gedachten steeds af naar Danielle en hoe ik zou gaan proberen haar te verleiden tot amoureuze betrekkingen met Sjaak L. Grottenhoofd. Met mij dus. Ondanks deze gedachten won ik liefst negen potjes en verloor ik er maar twee. Gezinus is ook al niet zo snugger.

18 reacties op “Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd (deel 25)”