Vanavond om 21.30 is-ie terug van weggeweest. De man die het verkleinwoordje groot heeft gemaakt, de man die al jarenlang de strijd aanbindt met vieze koelkastrubbertjes, de man die voor uw veiligheid zo in een pan met vies frituurvet zou springen…., de man ook die ondanks alle roem gewoon zichzelf is gebleven: Smaakpolitieagent Rob Geus.
Dat zichzelf blijven is in het geval van Rob trouwens niet zo’n goede eigenschap, want hij is één der grootste penissen van het land. Hij is een icoon van de in Nederland florerende debielentelevisie, niet in de laatste plaats omdat hij zelf zo’n debiel is. Waar Amerika beschikt over tv-iconen die we kennen van stoere uitspraken als ‘I’ll be back’,‘Hasta la vista, baby’ en ‘Mmmm….Beer’, daar kennen we Rob vooral van de gevleugelde uitspraak ‘Daar word ik niet vrolijk van’.
Dit zegt Rob vaak als er weer eens een niesende Chinees met z’n smerige handen in een verroeste wok met bami staat te roeren, maar ook van kleine dingetjes wordt Rob niet vrolijk. Zo zijn de eerder genoemde rubbertjes hem een doorn in het oog en slaapt hij ook dagen slecht als een restaurant geen torkrolletje heeft hangen, waar hij lekker z’n handjes mee af zou kunnen drogen.
U merkt het waarschijnlijk al aan de vorige alinea, Rob houdt van verkleinwoordjes. Robje zet het liefst achter elk woordje een je. Zelfs woorden die zich daar totaal niet voor lenen worden door Rob verkleind. Zaken die van zichzelf al klein zijn worden bij Rob nog wat kleiner. Bacterietjes en Chineesjes bijvoorbeeld. Ook dingen die juist heel groot zijn moeten er aan geloven. Afzuiginstallatietje is in dit verband een aardige. Niks is veilig voor de verkleinwoede van Rob Geus. Zelfs frituurvet moet eraan geloven. Is het opeens een lekker frituurvetje.
Meestal is het trouwens niet zo’n lekker frituurvetje. En als Rob dan ook nog eens met z’n infrarood-thermometer-pistool-dinges (ik zou niet weten hoe ik dat ding anders moet noemen) constateert dat de frikadelletjes één tiende graad te warm bewaard worden, dan kun je dus fluiten naar je Smaakpolitie OK sticker. Nee, dan wordt Rob er niet vrolijk van. Dit bevestigt hij nog eens door daarna het Daar-word-ik-niet-vrolijk-van T-shirt aan de restauranteigenaar te geven die hij zojuist als een klein kind heeft toegesproken.
Nu ga ik iets doen wat Rob ook altijd doet. Mezelf herhalen. Wanneer Rob klaar is met z’n zogenaamde ‘smaakinspectie’ dan gaat-ie altijd buiten voor de deur nog even vertellen wat de kijker net al gezien heeft. Dat hij dus binnenkwam en toen het frituurvet heeft gecontroleerd, maar dat dat toch echt geen lekker frituurvetje was en dat ook de frikadelletjes nog één tiende graad te warm bewaard werden. Geen Smaakpolitie OK sticker dus. Wel een Daar-word-ik-niet-vrolijk-van T-shirt trouwens. Om gek van te worden.
Daarom hoop ik dat in de nieuwe serie van Smaakpolitie, die vanavond om 21.30 op SBS6 begint, er eindelijk eens een keer zo’n Chineesje is die alle schroom van zich afwerpt en daarmee ook gelijk een grote metalen wok. Zo op die domme roodverbrande frituurkop van Rob Geus. Daar zou ik heel vrolijk van worden.