Bart Chabot

Weet je wie ik nou een ontzettende, weetjewel, klootzak vind? Dat is, weetjewel, Bart Chabot. Niet alleen omdat hij om de haverklap weetjewel zegt – haverklap – weetjewel; nee, z’n hele verschijning staat me tegen. De bril, de iets te hippe overhemden, die immer bevochtigde lippen. Alles.

Dat is niet zo mooi voor mij. Want naast fulltime Chabothater ben ik ook nog eens een notoire televisiekijker. Een ondoenlijke combinatie. Bart Chabot is namelijk al ongeveer twee decennia niet van het beeldscherm te slaan met die maar voortbewegende kop van ‘em. Zit-ie niet ergens in een studio aapjes te verzamelen dan zit-ie wel bij Tien voor Taal of het Nationaal Dictee met een scheve bek woorden te spellen.

Ook in talkshows maakt hij op regelmatige basis z’n opwachting. Gisteren zat hij bijvoorbeeld maar weer eens bij Pauw&Witteman. Nu weet ik eindelijk waarom Paul Witteman al anderhalve week een prostaatprobleem veinst; hij was natuurlijk al een tijdje op de hoogte van de komst van Chabot en had voor die gelegenheid een vrij uitgebreid excuus bedacht om afwezig te zijn.  

Terecht, want Chabot toonde zich wederom van zijn meest verschrikkelijke kant. Hij zat aan tafel als ‘PvdA-watcher’. Daar had de redactie van Pauw&Witteman hem blijkbaar voor gevraagd. Hoe haal je het in je hoofd? Het verklaart trouwens wel waarom Wouter Bos zich heeft teruggetrokken uit de politiek. Niks tijd voor het gezin. Ook hij wilde gewoon niks met die Chabot te maken hebben. Het zal je gebeuren, dat je je verkiezingsprogramma staat uit te leggen en dat dan opeens dat vleesgeworden perpetuum mobile voor je neus staat.

Dat overkwam nu nieuwbakken lijsttrekker Job Cohen. Over die situatie mocht Bartje wat komen vertellen bij Meneer Pauw. Dit kon niet plaatsvinden voordat Chabot eerst een anekdote over een vrouw met een rokje had verteld waar medegast Gordon het hardst om moest lachen. Dat zegt genoeg.

Daarna mocht Chabot zijn mening geven over de bijeenkomst met Cohen en de PvdA. Volgens hem had die bijeenkomst niet genoeg dynamiek. Het was zouteloos. Ook sprak Cohen te monotoon en had hij een saai pak aan. Wanneer een ziekelijke druktemaker als Bart Chabot zulke oordelen over je uitspreekt, dan moet het wel heel erg goed met je gaan. Die verkiezingsoverwinning kan de PvdA nauwelijks meer ontgaan.

Voor ze de champagneglazen alvast uit de kast haalden wilde Chabot ook nog even een vraagje stellen aan de Jobcoman. Of-ie liever thee of koffie had? Een briljante vraag van deze dichter en auteur. Het geeft blijk van een ongekende intelligentie. En daarbij heeft hij ook nog eens voor een ontzettend originele invalshoek gekozen. Daar moet je wel kunstenaar voor zijn.

Voor mij bevestigde dit het beeld van de Bart Chabot die door vrienden als Jan Mulder, Remco Campert en wijlen Martin Bril wordt getolereerd als het debiele broertje van de familie. De clown van de groep, die af en toe de schwung er weer in moet brengen door lekker gek te doen.

Dat beeld bleef hangen. Zeker toen Chabot na zijn itempje aan tafel bij Meneer Pauw nog na zat te glimmen en te pronken met z’n briljante thee- of koffievraag. Een tafel ook, waar naast Chabot een gast zat die sprak over een zelfmoordpil. Wellicht toch een subtiele hint voor Chabot van de redactie? Ik hoop het.

15 reacties op “Bart Chabot”