Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.
Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.
Maandag 6 december
Normaal gesproken zou dit de enige dag zijn dat ik acte de presence moest geven op het gemeentehuis. Maar ik had geluk; de gemeente Maasdriel heeft slechts één traditie, en dat is dat we elk jaar met het voltallige personeel gaan kijken bij de uittocht van Sinterklaas. Verder doet helemaal niemand dat, terwijl het wel een spektakel van jewelste is. Hoe rustig Sinterklaas elk jaar met een stoombootje over het water aan komt varen, zo spectaculair is z’n vertrek. Hij moet elk jaar een door de Pieten uitgezet waterparcours afleggen alvorens hij mag inschepen op pakjesboot 13. Dit jaar begon het met een soort ‘Met Glans van de Schans’; Sint en z’n paard werden met een noodgang van een schans met groene zeep geduwd en moesten maar zien hoe ze bij de bel kwamen. Amerigo brak uiteindelijk drie van z’n vier benen bij dit evenement. Sint bereikte zelf, na bijna verzopen te zijn, na 3 minuten, 27 seconden en 83 honderdsten de bel. Daarna was het nog niet gedaan met de pret, want er dook nog een hindernisbaan op waar Sinterklaas zich al waterskiënd een weg door moest banen. Ondanks bijna te pletter te slaan tegen betonnen pilaar, bereikte Sint uiteindelijk ongeschonden Pakjeboot 13. Hier aangekomen klom hij op z’n jetski en maakte nog één afscheidsrondje. Voor mij het moment om Trudy Pasveer het water in te gooien. Sint begreep mijn bedoelingen en sjeesde recht over haar heen met z’n jetski. Tot volgend jaar Sint!
Dinsdag 7 december
Naar het ziekenhuis geweest om een bloemetje bij Trudy Pasveer te brengen. Toen ik zei dat het per ongeluk was gebeurd omdat m’n hand uitschoot bij het krabben aan mijn penis, geloofde ze me. Al met al komt ze er ook nog goed van af. Slechts enkele gekneusde ribben en twee gebroken benen. Dat is er toch nog altijd eentje minder dan Amerigo…
Woensdag 8 december
Vorige week had ik met mijn ex-vrouw Rita afgesproken dat ik de kinderen mocht ophalen wanneer ik daar zin in had. Nou, geloof het of geloof het niet: vandaag had ik daar zin in. De kinderen hadden er geen zin in. Jammer, maar door zo’n details laat ik mijn dag echt niet in de war schoppen. Heb ze bij hun haren meegesleept. Naar de kinderboerderij, want dat had ik bedacht. Leek me wel wat voor iemand van 12 en 16. Ik ben een groot opvoeder. Het zou een dolle middag worden, waarop onder meer bleek dat meisjes van 16 met overgewicht niet op een geit kunnen zitten zonder dat die geit door z’n hoeven zakt (vier gebroken poten voor hem, eentje meer dan Amerigo dus) en dat je jongens van twaalf met een jampotbril niet met z’n gezicht vlak achter een ezel moet zetten. De bril brak in duizend stukjes (997 meer dan de benen van Amerigo) uiteen en vormen nu een mooi reliëf op het gezicht van Gezinus.
Donderdag 9 december
Een ouderwets pornodagje met Tonnie van Bemmelen. 9 Pornofilms zouden we uiteindelijk kijken. Met als absoluut hoogtepunt Tanja aus Tirol, die in haar eentje een heel Nationaalsocialistisch congres bevredigde, slechts een alpenhoorn als hulpmiddel gebruikend. Tijdens pornodagen doen Tonnie en ik altijd wedstrijdjes klaarkomen. Tonnie zette de beste tijd van de dag neer: 3 minuten 27 seconden en 83 honderdsten.
Vrijdag 10 december
Weer tijd voor m’n wekelijkse bezoek aan psycholoog Henk de Boer. Teddybeer Henk de Boer liet ik deze week even thuis. Hij was gisteren op de één of andere manier een beetje vies geworden en zat in de wasmachine, wat voor teddyberen niets meer en niets minder is dan een soort kermisattractie. U hoeft echt geen medelijden met hem te hebben. Toen psycholoog Henk de Boer vroeg wat ik gisteren gedaan had, was ik maar gewoon eerlijk. Na deze ontboezeming wilde hij niet meer over mij praten en begon hij een relaas over onder meer beschuit, honingbijen, Corry (de vrouw van Martin, die laatst op de nationale tv een open hartoperatie onderging), waterbedden, suikerbrood, hemellichamen in het algemeen en Saturnus in het bijzonder, het perineum, dansmariekes, de gemeente Sittard-Geleen, peignoirs, klootschieten en de Decembermoorden. Met een nieuwe afspraak voor volgende week en veel meer informatie over bovenstaande zaken op zak, keerde ik huiswaarts.
Zaterdag 11 december
Een algehele afgelasting, en dan krijgen zelfs de heren van M.S.C. Kerkdriel C4, het team van mijn sinds kort nog afzichtelijkere zoon, het voor elkaar met 9-2 te verliezen.
Sjaak heeft uiteraard een hekel aan Twitter. Wij niet. Volg ons!