Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.
Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.
Maandag 29 november
Omdat vorige week het voodoo-poppetje van Trudy Pasveer geen enkele uitwerking bleek te hebben, gooide ik het gisteren bij de vuilnis. En wat denk je? Verschijnt het kutwijf Trudy vandaag met 2 bananenschillen, een leeg blik tomatensoep, 8 gebruikte Senseo-pads, een familieverpakking frikandellen (Tonnie van Bemmelen was langs geweest) en een vies wattenstaafje op het gemeentehuis. Werkt het dan toch?
Dinsdag 30 november
De laatste dag van de maand. Ik heb dan de gewoonte, en dat heb ik nog nooit opgeschreven, naar de hoeren te gaan. Maar goed, ook vandaag, op deze dertigste november ging ik dus weer naar de hoeren. Een vaste hoer heb ik niet echt. Mensen die wel een vaste hoer hebben, begrijp ik ook niet. Is het net een huwelijk, maar dan zonder dat ze elke avond een bord met eten voor je neus zet en je kleding zo af en toe in de wasmachine gooit. Elke maand een andere hoer voor mij dus. Deze week was Svetlana aan de beurt. Nou, ik kan haar van harte aanbevelen. Al na 3 minuten kwam ik brullend als een bronstig nijlpaard klaar. Ze was maar handig met mijn penis. Daarbij trok ze tijdens het klaarkomen ook nog even aan m’n snor. Dat kan ik altijd wel appreciëren.
Woensdag 1 december
Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr! En ik ben de hele dag binnen gebleven. Moet je nagaan.
Donderdag 2 december
Vandaag de scheiding met mijn vrouw maar eens er doorheen geramd. Alimentatie en hoe we het met de kinderen gaan doen enzo. Ik kom er goed van af: geen alimentatie en de kinderen kan ik zo ophalen wanneer ik daar zin in heb (zal in de praktijk er op neerkomen dat ik mijn kinderen niet meer heel vaak zal zien; ach, ze moeten ook zelfstandig worden). Toch mooi om te zien wat een vat benzine en een doosje lucifers allemaal bij kunnen dragen aan vlotte onderhandelingen.
Vrijdag 3 december
Tijd voor het wekelijkse consult bij psycholoog Henk de Boer. Naast ikzelf was ook teddybeer Henk de Boer, die herstellende is van syfilis, aanwezig. Hij droeg een rood broekje met een geel truitje waar een beertje opstond met een rood broekje en een geel truitje aan, waar uiteraard ook weer een beertje opstond. Deze was echter naakt en had een enorme lul. Heel schattig allemaal. Psycholoog Henk de Boer keek er helaas niet naar om en kwam meteen ter zake; hoe het met me ging. Na een kort antwoord (goed), begon ik enthousiast te vertellen over zeehondjes, diepzeeduikers, een Remcoshop, interpunctie, helikopterplatforms, het gegeven dat er wel erg veel p’s in het woord oppepper zitten (zeker ten opzichte van het aantal andere letters), golfsokken, traangas, wielklemmen, palliatieve zorg en genocide.
Zaterdag 4 december
Sinterklaas bij de voetbalclub van Gezinus, D.S.C Kerkdriel. Nou, dan kunt u wel raden wie zich in een Sinterklaaspak had laten lullen. Juist. Sjaak L. Omdat ik als stelregel heb dat er geen nepbaard over mijn snor gehangen mag worden, was ik wel een wat experimentele Sint: eentje met een mooie snor en een vlasbaardje. Dat mijn snor behoorlijk de aandacht trok, bleek toen alle F-pupillen van D.S.C Kerkdriel eraan trokken terwijl ze bij mij op schoot zaten. Woedend werd ik. Zo zie je maar hoe getrek aan een snor in een hele andere context weer totaal andere gevoelens teweeg kunnen brengen. F-pupillen zijn geen hoeren, zoveel is welduidelijk na vandaag. Na een Ronald, een jongetje van zeven, helemaal in elkaar gebeukt te hebben met mijn staf, kalmeerde ik weer iets en kon de viering gezellig verdergaan. Tonnie was Zwarte Piet en strooide met frikandellen. Na de viering in de kantine speelde ik nog een potje voetbal tegen Gezinus zijn team. Ze verloren kansloos van Sinterklaas. 9-2 werd het.