Velen van u hoor ik altijd over die gekke dagen tussen kerst en oud&nieuw. Wellicht heeft dit te maken met de versierde boom midden in uw kamer die op de één of andere manier de geboorte van een door een maagd gebaarde, bebaarde sandalendrager moet gedenken. Het kan ook komen doordat u er in deze tijd twee maandsalarissen voor over heeft om tijdens de jaarwisseling niet meer fatsoenlijk van tien naar nul af te kunnen tellen op uw vingers.
Zelf heb ik het altijd liever over die gekke dagen tussen oud&nieuw en kerst. In die periode gebeuren er namelijk veel gekkere dingen. Niet te vergelijken met de boom die u elk jaar zo zorgvuldig versiert met glimmende ballen en dito penis in de top. Het is allemaal veel gekker en dankzij de twee rechthoekige schermen die ook in uw huishouden zo’n belangrijke rol spelen, krijgt u het elke dag weer voor de kiezen. Mochten de trends van afgelopen jaar zich doorzetten, dan wordt het een mal jaar.
Het nieuws zal dan waarschijnlijk wekenlang gedomineerd worden door een gnoe die in de neus van Marriette Hamer de wereld wil overzeilen. Om aan alle hectiek te ontkomen, vlucht de gnoe uiteindelijk per bijna ontploft vliegtuig naar Detroit om daar succesvol CEO van General Motors te worden en zo de Amerikaanse auto-industrie uit het slop te halen. Tot ieders verrassing wint de gnoe met deze prestatie de Nobelprijs voor de Vrede.
Daarna zullen Schurk Deringa, Pieter Lakeman, Nout Wellink en Wouter Bos hun ruzies bijleggen en met een verpletterende vertolking van Private Dancer (maar dan onder de titel Private Banker) in glimmend pak en met bijbehorend dansje het Eurovisie Songfestival naar hun hand zetten. Alleen Ijsland zal haar twaalf punten niet aan dit kwartet geven. Die houden ze lekker zelf, dat is immers het enige wat ze nog hebben daar.
Vervolgens zullen de heren onder de naam De Tobbers een concertreeks in de Arena gaan geven. Hierna gaan ze uit elkaar, komen ze weer bij elkaar, hebben ze de krach er niet meer voor en komen toch weer bij elkaar………Dit gaat zo door tot Schurk Deringa de boel bedondert en Pieter Lakeman het volk (en de media) oproept deze waardeloze artiesten eindelijk eens links te laten liggen.
Toch houden De Tobbers de gemoederen nog bezig. Tot Prinsjesdag. Dan loopt de Koningin tijdens het voorlezen van de Troonrede weg uit de Ridderzaal. Femke Halsema roept nog dat een echte monarchist nooit de troon verlaat. Vlak daarna rijdt er opeens een gek met een vrachtwagencombinatie – vol met vanwege de Guatemalese Geitengriep geslachte geiten – dwars door de Ridderzaal frontaal tegen de troon op.
In de tussentijd zullen politici zich ook nog druk gaan maken om van alles en nog wat, zo zal de PVV vragen hoe het toch mogelijk is dat de i, de s, de l, de a en de m nog steeds in dat geïslamiseerde-linkse-kerken-kaffers-alfabet zitten. Verder verandert er niks: showbizzneppers als Albert Verlinde en Peter van der Vorst blijven zogenaamd ruzie met elkaar maken, Patricia Paay blijft een bejaarde, aandachtsgeile kutkabouter en Humberto Tan blijft uiteraard een enorme lul.
Tot slot zullen we ons in 2010 niet van hype naar hype slepen, maar zal het hele jaar één grote hype zijn; een zeepbel die slechts doorgeprikt hoeft te worden met een naald. Sterker nog, een groot stenen ding in Apeldoorn dat in de verste verte niet op een naald lijkt, zal de truc ook al wel doen. Vandaar mijn hype-othese: 2010 zal eigenlijk nooit bestaan. Gelukkig Nieuwjaar!