Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd

Het was een tijdje akelig stil rond Sjaak L. Grottenhoofd op onuitstaanbaar.nl. De directie van dit zeer invloedrijke weblog en Sjaak hadden een financieel conflict, waarmee er na 52 episodes een einde kwam aan ‘Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd’. Omdat we Sjaak toch wel een beetje misten, hebben we elk dubbeltje op het hoofdkantoor omgedraaid, en wat bleek: aan de andere kant van die dubbeltjes vonden we het vorstelijke honorarium dat Sjaak voor het schrijven van zijn dagboek eiste. Gevolg is dat Sjaak zich met een simpele krabbel heeft gecommitteerd aan nog eens 52 afleveringen van zijn dagboek.

Er is ondertussen wel het een en ander veranderd in het leven van Sjaak. Zijn ex-vrouw Rita en kinderen Teuntje en Gezinus ziet hij nog maar nauwelijks. Sjaak is een drukbezet man geworden, die een sportschool bestiert in Den Bosch. Beste vriend Tonnie van Bemmelen werkt er als manusje van alles (voornamelijk frikandellen bakken en dan zelf opeten). De nagel aan de doodskist van Sjaak, Trudy Pasveer, heeft helaas voor hem een jaarabonnement afgesloten bij sportschool ‘De Snor’.

Maandag 1 augustus

Ik had zin om naar topless vrouwen te kijken vandaag. Daarom opende sportschool ‘De Snor’ haar deuren vandaag niet, en zat ik al ’s ochtends rond een uurtje of acht in de auto. Naar Zandvoort. Ik had broodjes en koffie meegenomen. En een verrekijker, ook dat. Met name de verrekijker zorgde ervoor dat ik pas dinsdagochtend weer terug kon keren naar Brabant. Tijdens het gluren naar topless vrouwen stond er opeens een agent op een mountainbike voor m’n neus.

Dinsdag 2 augustus

Vandaag had ik opeens weer zin om een konijn te kopen, als sportschooldier. Niet veel sportscholen hebben een dier. Toen ik terug was uit Zandvoort reed ik dus meteen naar een dierenspeciaalzaak en kocht een wit konijn, een hok, wat wortels, een drinkflesje en hooi. In de sportschool aangekomen gaf ik Trudy Pasveer is een kuthoer!, zoals ik het beestje inmiddels had genoemd, een mooi plaatsje op de bar. Tevreden ving ik mijn werkzaamheden aan.

Woensdag 3 augustus

Het was woensdagochtend 2011. Ik weet ’t nog zo goed, het konijnenhok was leeg. En Tonnie van Bemmelen zat met z’n broek open en z’n bek vol vet uit te buiken op een kruk. Hij zei met z’n mond nog vol dat hij ook niet wist waar Trudy Pasveer is een kuthoer! Uit kon hangen. Huilend, maar wraaklustig verliet ik het pand.

Donderdag 4 augustus

Het was donderdagochtend 4 augustus. Tonnie weet het nog zo goed, z’n schaamhaar stond in de fik en een eekhoorn knaagde aan z’n eikel. En ik zei dat hij z’n bolle kop voorlopig niet meer hoefde te laten zien in sportschool ‘De Snor’.

Vrijdag 5 augustus

’s Ochtends stond er een tot tranen toe geroerde Tonnie van Bemmelen voor de deur te schreeuwen. Hij had ontzettend veel spijt, maar hij zei dat hij het simpelweg niet had kunnen laten; hij gaf z’n eetverslaving de schuld. Toen hij maar niet stopte met op de deur bonken, liet ik hem binnen. Nadat hij in een heel lief liedje, waarbij hij zichzelf begeleidde op een ukelele (iets wat er grappig uitziet, een dikzak met een ukelele), nogmaals z’n excuses aanbood, vielen we elkaar in de armen. Ik hield het niet meer droog. Daarna zetten we het op een zuipen en hadden we het onder meer over Youp van ’t Hek, kerstliedjes, genitale verminking, homo’s met een gek petje op, briefkaarten, klei, driesterrenrestaurants, de honger in de Hoorn van Afrika, de toupet van Allah, dranghekken, levercirrose, pleonasmen en pissen in de sneeuw. Na afloop van ons drinkgelag gaf Tonnie nog toe dat hij ook de eekhoorn die aan z’n eikel had geknaagd, had opgegeten. Dat maakte me niet zo veel uit.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

Lees hier meer van Sjaak.

Één reactie op “Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd”