Het was een tijdje akelig stil rond Sjaak L. Grottenhoofd op onuitstaanbaar.nl. De directie van dit zeer invloedrijke weblog en Sjaak hadden een financieel conflict, waarmee er na 52 episodes een einde kwam aan ‘Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd’. Omdat we Sjaak toch wel een beetje misten, hebben we elk dubbeltje op het hoofdkantoor omgedraaid, en wat bleek: aan de andere kant van die dubbeltjes vonden we het vorstelijke honorarium dat Sjaak voor het schrijven van zijn dagboek eiste. Gevolg is dat Sjaak zich met een simpele krabbel heeft gecommitteerd aan nog eens 52 afleveringen van zijn dagboek.
Er is ondertussen wel het een en ander veranderd in het leven van Sjaak. Zijn ex-vrouw Rita en kinderen Teuntje en Gezinus ziet hij nog maar nauwelijks. Sjaak is een drukbezet man geworden, die een sportschool bestiert in Den Bosch. Beste vriend Tonnie van Bemmelen werkt er als manusje van alles (voornamelijk frikandellen bakken en dan zelf opeten). De nagel aan de doodskist van Sjaak, Trudy Pasveer, heeft helaas voor hem een jaarabonnement afgesloten bij sportschool ‘De Snor’.
Maandag 13 juni
Tweede Pinksterdag, dus sportschool ‘De Snor’ was gesloten. Nu zult u wel denken: dan gaat Sjaak lekker zuipen. Maar nee hoor, de nieuwe Sjaak doet zoiets niet. De nieuwe Sjaak gaat klussen. Daar stond ik dan spijkers in de muur te rammen om straks schilderijen aan op te hangen. Ik heb de Belgische kunstenaar Hans Vandenbeukenboomgaard gevraagd om zeventien schilderijen van verschillende snorren te maken. Als model gebruikt hij onder andere z’n vrouw. Ik kijk echt uit naar al die snorren. Bovendien passen schilderijen van allemaal snorren natuurlijk uitstekend in een sportschool die ‘De Snor’ heet. Ik ben een genie.
Dinsdag 14 juni
Vandaag bij het ochtendgloren maar eens wat foto’s opgehangen van Trudy Pasveer die wordt afgebeeld als Ratko Mladic. Voor het eerst sinds het bestaan van sportschool ‘De Snor’ hoopte ik dat ze haar dikke reet richting mijn sportschool zou dirigeren. Het schijnt namelijk dat mensen boos worden als ze zichzelf als een oorlogsmisdadiger zien afgebeeld. En een boze Trudy Pasveer, dat vind ik wel mooi om te zien. Trouwens, vinden jullie ook dat ik er eigenlijk uitzie als iemand die de dood van duizenden moslimmannen op z’n geweten zou kunnen hebben? Ik krijg dat namelijk vaak te horen van mensen die zeggen dat ik de dood van duizenden moslimmannen op m’n geweten zou kunnen hebben. Hoe het ook zij, er is niks van waar. Ik heb een hekel aan de mensheid in het algemeen, niet alleen aan moslims. Is dat ook weer opgehelderd.
Woensdag 15 juni
Behalve de gehele mensheid, haat ik dus ook nog Trudy Pasveer. Die hoer kwam gisteren niet opdagen, derhalve heb ik de foto’s van Trudy Mladic laten hangen. En ja hoor: vandaag kwam ze wel binnenwaggelen. Wat denk je, ziet ze de foto’s niet door die jampotglazen van haar oerlelijke bril. Gelukkig heeft Tonnie van Bemmelen haar er met harde hand op gewezen, zodat alle moeite niet voor niks is geweest. Moeite doen voor niks, daar heb ik echt een teringhekel aan. Jammer genoeg kon Trudy de lol er wel van inzien. Dus dat was eigenlijk alsnog moeite voor niks, waar ik als gezegd een hartgrondige teringhekel aan heb. Godverdegodver.
Donderdag 16 juni
Vandaag werd er in sportschool ‘De Snor’ een workshop Yogho gegeven. Dat is in hele gekke posities een pak Yogho Yogho in de lucht proberen te houden. Ikzelf vond dat wel een beetje gek, maar de workshop zat binnen mum van tijd vol. Na afloop zeiden de deelnemers allemaal dat het niet alleen heel Yogho was, maar ook nog eens heel erg Yogho. Toen begreep ik het wel.
Vrijdag 17 juni
Zo rond een uurtje of zes hebben Tonnie, ik en nog een paar man het op een zuipen gezet tijdens onze traditionele vrijdagmiddagborrel. Op den duur was ik redelijk bezopen, wat ertoe heeft geleid dat het dienstverband van de vorige week aangenomen spinning instructrice Janet Huupelsteel na een week alweer werd beëindigd middels een klap op haar smoel. Daarna kwam Hans Vandenbeukenboomgaard in z’n Fiat Panda, met achterin de zeventien schilderijen van snorren die ik bij hem had besteld. Voordat ik die bekeek, sprak ik met hem onder meer over kuiltjes in wangen, lederhosen, kunst met een grote T, pap, het verschil tussen Yogho Yogho en Fristi, die Deense kaas waar we allebei de naam van vergeten waren, Danish Blue, ongeneeslijke ziektes, een koe die Hans had gezien op de weg hiernaartoe, Hans van der Togt, snoekbaars, andere vissen, en gehaktballen.