Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd – de comeback

Het was een tijdje akelig stil rond Sjaak L. Grottenhoofd op onuitstaanbaar.nl. De directie van dit zeer invloedrijke weblog en Sjaak hadden een financieel conflict, waarmee er na 52 episodes een einde kwam aan ‘Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd’. Omdat we Sjaak toch wel een beetje misten, hebben we elk dubbeltje op het hoofdkantoor omgedraaid, en wat bleek: aan de andere kant van die dubbeltjes vonden we het vorstelijke honorarium dat Sjaak voor het schrijven van zijn dagboek eiste. Gevolg is dat Sjaak zich met een simpele krabbel heeft gecommitteerd aan nog eens 52 afleveringen van zijn dagboek.

Er is ondertussen wel het een en ander veranderd in het leven van Sjaak. Zijn ex-vrouw Rita en kinderen Teuntje en Gezinus ziet hij nog maar nauwelijks. Sjaak is een drukbezet man geworden, die een sportschool bestiert in Den Bosch. Beste vriend Tonnie van Bemmelen werkt er als manusje van alles (voornamelijk frikandellen bakken en dan zelf opeten). De nagel aan de doodskist van Sjaak, Trudy Pasveer, heeft helaas voor hem een jaarabonnement afgesloten bij sportschool ‘De Snor’.

Maandag 6 juni

Welkom terug lezer, en bedankt voor alle steunbetuigingen die u mij stuurde. Helaas waren het er zoveel dat ik niet alles kon beantwoorden. Slechts de dames die naaktfoto’s op hadden gestuurd, heb ik iets teruggeschreven. Dames, als jullie brief een beetje plakt, dan komt dat door mijn sperma. De heren die een naaktfoto op hadden gestuurd, heb ik beloond door met mijn penis door hun brievenbus te pissen, om vervolgens een molotovcocktail bij hen door het raam te kukelen. Tot zover de huishoudelijke mededelingen. Zoals u hierboven kunt lezen, heb ik voor het eerst in m’n leven niet stilgezeten en ben ik een sportschool begonnen. Sportschool ‘De Snor’. Inspiratie voor die naam vond ik tussen mijn bovenlip en mijn neus. Op de een of andere manier gaan de zaken uitstekend. Dat houdt alleen wel in dat ik hard moet werken, en dat, beste lezers, is kut. Net zo kut als de situatie dat ik niet heb kunnen voorkomen dat het kutwijf Trudy Pasveer een jaarabonnement heeft aan kunnen schaffen bij Sportschool ‘De Snor’. Morgen zal ze wel weer langskomen met die dikke reet van haar in een strakke legging.

Dinsdag 7 juni

Ik hoop altijd maar dat ze vroeg komt. Dan voel ik me de rest van de dag bevrijd. Hoe later het kutwijf op komt dagen, hoe chagrijniger ik word. Vandaag was ik op den duur erg chagrijnig. Ze kwam pas om acht uur ’s avonds. De hele dag had ik me op lopen vreten. Tonnie had de hele dag frikandellen op lopen vreten, maar dat terzijde. Goed, net toen ik dus hoopte dat ze niet meer zou komen, zag ik de deur openzwaaien en kwam het varken binnengestampt. ‘Hé Sjaak’, zei ze veel te vriendelijk. Het kutwijf heeft nog steeds niet door dat ik haar een kutwijf vind. Zonder verder iets te zeggen, spuugde ik haar in de bek. Daarna ging ze sporten. Ik besloot een fles Duvel te drinken.

Woensdag 8 juni

Er werd op de deur gebonsd. Hetgeen zich in mijn hoofd vertaalde als zes aardschokken. Mijn hoofd lag op de bar. Op die bar lagen her en der flesjes Duvel verspreid. Veertien in totaal. Schijnbaar had ik besloten na die ene fles Duvel er nog dertien te drinken. Het was negen uur ’s ochtends. Sportschool ‘De Snor’ moest haar deuren openen voor wat wel eens een lange dag kon gaan worden.  Langzaam stond ik op en gebood ik de bonzer te stoppen met bonzen. Ik liet hem binnen. Hij was de eerste hufter die, ondersteund door luide muziek, gezond ging doen. Verschrikkelijk. Ik ontbeet met twee frikandellen en probeerde er voor de rest van de dag maar het beste van te maken.

Donderdag 9 juni

Vandaag stond er een sollicitatiegesprek op het programma. Omdat de zaken dus op een of andere manier goed gaan, kon ik me een spinning instructrice veroorloven. Voorheen gaf Tonnie van Bemmelen die altijd, maar dat is natuurlijk geen gezicht. Omdat ik al mijn klanten in principe hufters vindt, besloot ik dat ik de grootste nazi die zich vandaag meldde aan zou nemen. Het moest echt zo’n hysterisch, schreeuwend wijf zijn. Al bij het eerste gesprek was het raak. Janet Huupelsteel. Bij binnenkomst zei ze meteen dat ik te dik was en dat ik mijn snor bij moest punten. Toen wist ik al genoeg. Deze nazi kon mijn spinnende klanten het leven heel erg zuur maken.

Vrijdag 10 juni

Nadat er weer allerlei mensen hadden gesport in Sportschool ‘De Snor’, besloot ik de week met de inmiddels gebruikelijke vrijdagmiddagborrel. Tonnie had hapjes gemaakt en ik stond zelf achter de bar bier te tappen alsof m’n leven ervan afhing. Een uurtje dan, toen hoepelde bijna iedereen gelukkig op, en bleef ik alleen over met ene Frank Kluit. Frank en ik dronken tot in de kleine uurtjes door. We hadden het onder meer over de geschiedenis van de wortel, dvd-spelers van het merk Akai, klittenband, kerstbomen, keurslagers, woorden die niet beginnen met een k, de anus van Albert Verlinde, het Metropole Orkest, graniet, slasaus van Calvé en rompertjes in de maten 50,56,62,68,74,80,86,92,98 en 104.

Volg ons ook op Twitter!


 

8 reacties op “Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd – de comeback”