Wie zich op vrijdagavond verveelt, hoeft niet per se naar een talentenjacht op televisie te kijken. Je kunt ook naar de kroeg gaan en naast een man gaan zitten die alleen zit en nerveus van z’n biertje nipt. Of nou ja, nipt…zich moed indrinkt middels het glas in één teug te legen. Dan weet je dat je goed zit; hier zal zo een dame aanschuiven voor een blind date. Want daarvoor kwam je; een blind date afluisteren.
Tja, is dat niet een beetje triest, zul je denken, een blind date afluisteren. Ja, misschien wel, maar naast triest is het ook ontzettend leuk. Dat vind ik tenminste. Vergelijk het met de mensen die het leuk vinden om een steen door het glas van een bushokje te gooien. Ergens moeten zij toch ook weten dat ze met iets treurigs bezig zijn. Toch doen ze het. Met het afluisteren van blind dates is het net zo. Alleen hoef je niet uit te kijken voor glasscherven. Behalve als de nerveuze man die wacht op z’n dame inmiddels bezopen is en met een ongecontroleerde beweging een glas omstoot. Maar meestal gebeurt dat niet.
Meestal komt er op den duur gewoon een vrouw opdagen en kun je gaan afluisteren. Als er gepraat wordt tenminste. Je hebt ook blind dates waar eerst wat beleefdheden worden uitgewisseld waarna het grote ongemakkelijke zwijgen begint. Een tip voor mensen die dat overkomt: zeg na minuutje zwijgen uit het niets ‘Hoe sta jij tegenover ongemakkelijke stiltes?’ Kan maar zo het ijs breken. Je kunt ook voor de iets minder confronterende maar meer absurdistische variant kiezen: naar de grond wijzen en zeggen ‘Liep daar nou net een dwerg met een geslachtsziekte onder ons tafeltje door?’ Het kan wonderen doen. Het kan ook het einde van de date betekenen.
Bij een date die ik ooit afluisterde – toen ontdekte ik dat het leuk was – ging het anders. Daar was geen sprake van ongemakkelijke stiltes, maar van ongemakkelijk praten. Althans, zo ervoer ik het. Ongemakkelijk praten houdt in dat er wel gepraat wordt, maar dat met het gepraat eigenlijk alleen maar de ongemakkelijke stilte voorkomen wordt. Twee uur in de trein zitten naast iemand die je eigenlijk helemaal niet zo goed kent, zorgt ook voor ongemakkelijk praten. Ineens hoor je jezelf iets zeggen als: ‘Ja, rode kool moet je inderdaad alleen maar in de winter eten, behalve als je er een friszure Granny Smith doorheen roert’ Dan besef je het: je bent al een kwartier over de verschillende koolsoorten aan het praten. Een beetje gek.
Of de twee die ik afluisterde hun voetbalwedstrijdlange gesprek over caravans en andere kampeerattributen ook als een beetje gek en ongemakkelijk ervoeren, weet ik dus niet, maar voor mij was het afluisteren van die blind date in ieder geval een eyeopener. Probeer het ook eens, en je kunt maar zo alles aan de weet komen over naaldbomen of tegelsoorten. Of dwergen met een geslachtsziekte.
Twitter is ook een eyeopener; volg ons!