Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.
Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.
Maandag 13 december
Omdat ik vorige week Trudy Pasveer in het water had geduwd tijdens de uittocht van Sinterklaas werd ik vandaag met een ovationeel applaus ontvangen op het gemeentehuis. Meneer de burgemeester had zelfs een speech voorbereid, waaruit bleek dat het College van B&W mijn diensten als werknemer van de gemeente Maasdriel niet erg op prijs stelden, maar mijn pogingen om Trudy Pasveer het leven zuur te maken zeer waardeerden. Ze hoopten dat ik er nog tot in lengte van jaren mee door zou gaan. In een geïmproviseerd speechje mijnerzijds zei ik dat ik niet zou rusten voor ik hal haar ledematen had gebroken. Gejuich viel mij ten deel. Op een zeker moment werd ik zelfs gejonast, terwijl mijn naam luid werd gescandeerd (Sja-kie, Sja-kie, Sja-kie (dat snappen we zelf ook wel, red.)). Tonnie van Bemmelen gooide me zo hoog de lucht in dat ik met m’n kop door het systeemplafond ging. Meneer de burgemeester vond het niet erg; het was feest!
Dinsdag 14 december
Ja, had ik maar zo een blind date. Met een vrouw. Dat dacht ik tenminste. Meteen bij binnenkomst van bistro De Zwijgende Papegaai in Helmond werd al duidelijk dat Tonnie van Bemmelen zich in een jurk had gehesen. Een ongemakkelijke situatie deed zich voor; Tonnie dacht dat ik het niet door had en ik durfde hem ook niet recht in z’n gezicht te zeggen dat ik allang gezien had dat we met ‘ons Tonnie’ te maken hadden. Voor wie nog twijfelt of ik het wel bij het rechte eind had: hij/zij bestelde vooraf drie frikandellen, als hoofdgerecht negen frikandellen en voor na nog een frikandel met slagroom. Inmiddels hadden we samen wel vijf flessen wijn soldaat gemaakt; we waren beiden vergeten hoe de vork ook alweer in de steel zat. Gevolg was dat ik woensdagochtend wakker werd met een kater, terwijl ik in een doorgezakt bed lag met een snurkende Tonnie naast me. Geen idee wat er precies gebeurd was.
Woensdag 15 december
Om de kater weg te spoelen deed ik woensdagavond mee aan het Grote Dictee der Nederlandse Taal. Vooraf zei men dat het niet mogelijk was meer dan 116 fouten te maken. Die mededeling logenstrafte ik door 1983 fouten te maken; meer fouten dan letters…(dit kunnen wij beamen, als we z’n stukje binnenkrijgen zijn we eerst twee uur bezig om alles een beetje leesbaar te krijgen. Zo schreef hij logenstrafte als ‘frituurpan’, hartstikke fout natuurlijk, red.)
Donderdag 16 december
Tonnie kwam een hapje eten. We deden alsof er niets gebeurd was. Al viel me wel op dat hij wat rode lippenstift om z’n mond had en nog een oorbel droeg. Tonnie een travestiet, wie had dat gedacht.
Vrijdag 17 december
Een week waarin je met je beste vriend in bed hebt gelegen, terwijl hij zich als vrouw had verkleed, schreeuwt om een psycholoog. Gelukkig heb ik die. Henk de Boer heet hij, net als mijn teddybeer, die ik meestal meeneem naar de sessies. Daar zaten we dan. Alhoewel ik dus eigenlijk zou moeten praten over die gekke gebeurtenis met Tonnie had ik het twee uur lang over niets anders dan granaatappels, nijptangen, de rechteroever van de Rijn (voor de kijkers thuis), gezelschapsspelletjes, Pompeii, te lang gebakken deeg, het haar van Bryan Adams, spritsen, zangvogels, Arie Ribbens, botte messen, Kaapse viooltjes en de vader van Dennis Bergkamp.
Zaterdag 18 december
Wederom een algehele afgelasting vanwege het weer. Het lijkt er wel een beetje op of God ook helemaal klaar is met die wekelijkse 9-2 verliespartij van mijn zoontje en zijn voetbalteam D.S.C. Kerkdriel C4.
Sjaak weet niet eens hoe hij Twitter moet spellen. Wij Wel. Volg ons!