Bij het aanhoren van het filenieuws houd ik altijd mijn oren gespitst of er weer iets geks op de snelweg ligt. Zaken die niet thuishoren op de snelweg maar er wel gaan liggen, verwonderen mij. Het kan me niet gek genoeg zijn; 800 kilo drop, een grote parasol, gastendoekjes, een dekbed waar Willem-Alexander en Maxima onder hebben geslapen of andere zaken die die hoer van een Yolanthe had meegenomen uit Volendam. Ik sta er graag voor in de file.
Ook voor een bankstel, het liefst rood, sta ik graag uren te wachten, met voor me een blauwe Opel en achter me een grijze Seat. Gisteravond kon ik dus mijn lol niet op, want er lag maar zo een rood bankstel op de snelweg bij afslag Nuenen. Drie auto’s knalden er tegenop. Tja, je verwacht het ook niet. Zeker niet in Nuenen. Daar is helemaal geen meubelboulevard in de buurt. Rij je in de buurt van Asten of Bergen op Zoom, dan ben je er toch altijd een beetje verdacht op. Daar zijn immers wel meubelboulevards, en moet je dus altijd uitkijken voor een plotseling overstekende hertenleren fauteuil.
Bankstellen en Nuenen hadden tot voor gisteren echt niks met elkaar te maken. Ga maar na, Vincent van Gogh woonde er, maar zette er nooit één op het doek. Was Nuenen een bankstellendorp geweest, dan had Vincent er vast wel eens eentje geschilderd, toch? Hoe het bankstel op de snelweg bij afslag Nuenen is terechtgekomen, is de politie dan ook een groot raadsel. Ik heb wel een tip voor ze: de kans is groter dat hij van een auto of een aanhangwagen van één of andere Brabander is afgevallen dan dat hij vanuit een ruimteschip door enge mannetjes met negen ogen planeet aarde op is gebeamd.
Ik vind het eerste beeld ook mooier. Zo’n Brabander die z’n oprit oprijdt en opeens merkt dat z’n nieuwe rode bank niet meer op het dak staat. Fijn lijkt me dat. Dat-ie ook niet naar binnen durft om het tegen z’n vrouw te zeggen. Als-ie dan na een tijdje wel de moed bij elkaar heeft verzameld om z’n hysterische vrouw te vertellen wat er aan de hand is, blijft er vermoedelijk weinig over van die Brabantse gezelligheid. Alhoewel, zonder nieuwe bank waarop je naar SBS6 kan kijken, is een polonaise door de huiskamer ook nooit ver weg in Brabant.
Veel fijner dan drie groene, slijmerige monsters met negen ogen (in totaal dus liefst 27 ogen!) die in hun UFO via een ingewikkelde machine een rode bank zo midden op de A270 beamen. Want we kunnen veel zeggen van Brabanders, maar buitenaardse wezens zijn het niet. Net niet.