In Hengelo is vorige week een hondje gewurgd. De titel van deze column duidt dus geenszins op een nieuw tv-programma waarin Menno Buch voor de NCRV op zoek gaat naar excentriekelingen die aan dieren-SM doen. Misschien is dat wel een pleonasme trouwens, excentriekelingen die aan dieren-SM doen.
Hoe dan ook, het is wel jammer dat het geen nieuw programma is. Ik gun Menno Buch een comeback op de landelijke televisie. Ik genoot er altijd van als hij weer eens langs ging bij iemand die z’n lul met pindakaas had ingesmeerd en het wel geil vond als een dame met jam op haar gezicht deze in de mond nam. Het is in ieder geval beter dan de dag doornemen met drie in de aardappels prakkende Brabanders, en het gesprek altijd in de richting van één of andere dooie te sturen, vind ik.
Ook om een andere reden vind ik het jammer dat de titel niet slaat op de comeback van Menno Buch. Die andere reden is dat er in Hengelo dus daadwerkelijk een hondje is gewurgd tot hij er dood bij neerviel. U mag gerust weten, ik ben een hondenliefhebber. Een dier dat eerst aan z’n eigen ballen likt, en niet veel later een stok voor je ophaalt, kan bij mij geen kwaad doen.
Iemand in Hengelo dacht daar blijkbaar anders over; hij mishandelde eerst nog even een baasje, en ging vervolgens over tot het wurgen van de hond. Een hond wurgen is niet heel erg gemakkelijk. De hond heeft namelijk een plasreflex wanneer je hem begint te wurgen. Leg uw handen maar eens om de nek van een exemplaar. De kans is groot dat hij u zo in uw bek pist. De hondenwurger van Hengelo nam het allemaal voor lief. Met een ondergepist gezicht vluchtte hij weg van de plaats delict.
Waarschijnlijk vluchtte hij naar Duitsland. De politie weet namelijk van zijn baasje dat de hondenwurger een forse blanke man van een jaartje of 40 á 45, met een bomberjack en een kaal hoofd, is. Alsof dat nog niet genoeg aanwijzingen zijn dat het een Duitse nazi betrof, had de man ook nog eens een Duits accent.
Het is eigenlijk ook wel logisch. In Duitsland is het wurgen van honden iets heel normaals. Het is er aan de orde van de dag. Loste Commissaris Rex de moord eens niet op, dan had hij binnen de kortste tijd wel weer een Duitse diender om z’n nek hangen. Adolf Hitler heeft, na de verloren slag om Stalingrad, meermaals geprobeerd Blondie te wurgen.
Nu is een andere nazi er dus wel in geslaagd een hond te wurgen. Het is te hopen dat Commissaris Rex hem op kan sporen. Of anders De Cock (die we voor de gelegenheid ook De Cocker Spaniel zouden kunnen noemen), met zijn trouwe tweevoeter Vledder.