Deze week kwam het biermerk Olm in het nieuws toen zij hun plan naar buiten brachten om 3000 studenten het wereldrecord bierdrinken af te laten pakken van André Hazes. Omdat deze gezellige weekendrubriek echter niet over biermerken gaat, daarover geen woord meer. De rubriek gaat wel over dieren, vandaar dat ik vandaag ook niet de boom de olm behandel, maar juist het dier de olm, een grotsalamander, onder de loep neem.
Om gelijk maar met de deur in huis te vallen: de olm is één van de weinige troglofiele amfibieën. Dat wil zeggen dat het een amfibie is die uitsluitend in een grot leeft. Ik zou willen dat er ook troglofiele mensen waren. Om er een paar te noemen: Humberto Tan, Patricia Paay en Carlo Boszhardt. Die laatste kan dan mooi de eerste twee na gaan doen in de grot. Prima, want dan krijg ik er niks van mee. Iemand nadoen is één, een leuke grap maken is twee. Dat hebben we wel geleerd van de tv-kantine.
Als de olm in z’n grot tv kijkt, zapt hij ook altijd wanneer hij Carlo op de buis iemand ziet imiteren, en die persoon allerlei platte grappen laat debiteren. Dat is nog moeilijk genoeg, want de olm z’n vingers en tenen zijn bijna weggedegenereerd. Daarom moet hij de zapper bedienen met z’n lange salamandertongetje. Met het degenereren van z’n vingers en tenen was de olm overigens niet zo blij, dit leverde hem nog een degeneratieconflict op met God, destijds.
Alsof dat nog niet erg genoeg is, werd de olm door de tegenhanger van God, Charles Darwin, in diens boek The Origin of Species, een overblijfsel uit de oertijd genoemd. Het zal je gezegd worden! Dan duik je inderdaad nog eens een grot in, om er nooit meer uit te komen…Ruzie met God en Charles Darwin, dat kunnen niet veel mensen zeggen. Zo heb ik zelf alleen ruzie met Charles Darwin. Ik had hem eens op een poster afgebeeld, waarin hij er, bovenop een paard gezeten, heel eng uitzag. Uiteindelijk mochten de posters blijven hangen, maar was Johan Nijenhuis….ehh…Charles Darwin nog wel heel erg boos. Zodoende.
De olm ziet er volgens mensen die er verstand van hebben ook eng uit, hij zou op een spook lijken. Ik ben het daar niet mee eens, ik vind het meer een condoom waar aan weerszijden wat geslachtsziektes aanhangen. Maar goed, dat ben ik. De mensen die er verstand van hebben zullen er wel weer meer verstand van hebben. Het kan natuurlijk ook dat zij hun constatering net deden op het moment dat de olm een laken over z’n hoofd had. Met een laken over het hoofd lijkt iedereen op een spook.
Met deze waarheid als een koe komt er alweer een einde aan dit stukje over de olm. Ik had nog veel meer kunnen vertellen over het diertje, bijvoorbeeld dat het een stygiobont is, en dat sommige exemplaren een wat gelige kleur hebben vanwege een overschot aan riboflavine, maar ik kan me voorstellen dat u nu iets anders wilt doen. Die hilarische dvd van de tv-kantine bekijken misschien. Of het wereldrecord bierdrinken verbeteren. Ik raad het laatste aan. Proost!