Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.
Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.
Maandag 27 september
Zoals vorige week reeds geschreven, heb ik last van een burn-out. Psycholoog Henk de Boer heeft dat vastgesteld. En hij kan het weten, hij is immers afgestudeerd aan de faculteit psychologie van de Universiteit van Zaltbommel. Een zeer gerenommeerde faculteit op het gebied van het diagnosticeren van burn-outs. Niet veel mensen weten dat. Gevolg van de diagnose van psycholoog Henk de Boer is dat ik voorlopig alleen nog maar op maandag acte de presence zal geven op het gemeentehuis van Maasdriel, en dus ook alleen dan tegen die rotkop van Trudy Pasveer aan hoef te kijken. Of ik zou haar op de andere dagen al toevallig tegen moeten komen. Maar die kans is wel heel erg klein.
Dinsdag 28 september
Omdat ik me de komende tijd slechts op maandag hoef te melden op het gemeentehuis, heb ik besloten de andere dagen van de week flink de beest uit te gaan hangen. Leven alsof elke dag de laatste is. Onderdeel van dit voornemen is dat ik vanaf heden niet meer bij Rita, Teun en Gezinus woon. Die zou ik de laatste dag van m’n leven ook niet hoeven te zien, vandaar. Om ’s nachts een dak boven m’n hoofd te hebben, ben ik overgegaan tot het huren van een simpele penthouse in Den Bosch. Ik heb dit ’s avonds samen met Tonnie van Bemmelen gevierd bij de McDonald’s. We bestelden 47 hamburgers. Noem het toeval, maar die trut van een Trudy Pasveer kwam na hamburger 36 aan het tafeltje naast ons zitten. Tonnie van Bemmelen kotste na zijn 29e hamburger over haar heen. Zelf at ik slechts de overige 18 op; ik hield ze allemaal binnen. Een prestatie waar ik trots op was.
Woensdag 29 september
Vanzelfsprekend heb ik vandaag gelift naar Parijs. Ik heb wel eens van een klein mannetje met gympen en bretels gehoord dat je dat moet doen als je elke dag leeft alsof het je laatste is. Gek, want ik kan me wel iets leukers voorstellen dan de helft van die dag bij een volslagen onbekende in de auto zitten. Uiteindelijk kwam ik ook niet aan in Parijs. Ik kwam slechts tot Utrecht, wat ook nog eens totaal de verkeerde kant op is. Toen ik met de trein weer terugging naar Den Bosch, bleek Trudy Pasveer toevalligerwijs in dezelfde coupé als ik te zitten. Daarop heb ik een kopje koffie gekocht bij de man met z’n ghostbustersapparaat en dat over haar broek heen gegoten. Haar broek zat daarna als gegoten.
Donderdag 30 september
Vandaag was het tijd voor de hobby die ik op aanraden van psycholoog Henk de Boer uit zal gaan oefenen: poppen maken. Om het poppen maken een beetje onder de knie te krijgen, startte ik vandaag met de cursus ‘Hoe maak ik een pop’ van Guido Berthoos, een bekend poppenmakencursusgever. Hij kan derhalve uitstekend uitleggen hoe je precies een pop maakt; het frappante is echter dat hij zelf nog nooit een pop in elkaar heeft gezet. Dat hij het wel goed kon uitleggen, bleek wel uit het feit dat ik al een half uur na de uitleg een schitterende pop in elkaar had gezet. Frits Barend noemde ik hem. Overigens was het wel weer toevallig dat die verdomde Trudy Pasveer zich ook had opgegeven voor de cursus. Ik heb een pot lijm leeg gekiept in haar handtasje.
Vrijdag 1 oktober
Op vrijdag zal ik vanaf heden de week doornemen bij mijn psychiater Henk de Boer. ’s Ochtends om 9.00 uur vertrok ik dan ook vanuit mijn Bossche appartement, uiteraard met teddybeer Henk de Boer en pop Frits Barend in mijn fietsmand, naar de praktijk van psycholoog Henk de Boer. Onderweg viel pop Frits Barend door een hoge drempel helaas uit de mand; een roze Opel Corsa reed dwars over zijn kop heen en crashte daarna frontaal tegen een muurtje. Trudy Pasveer bleek de auto te besturen. Of, ten tijde van de crash, niet te besturen. Ze had op slag een gecompliceerde beenbreuk. Pop Frits Barend lag even verderop in duizend stukjes. Aangekomen bij psycholoog Henk de Boer nam ik, alsof er niks gebeurd was, de week met hem door. We begonnen bij de maandag en eindigden op de vrijdag. Het weekend lieten we voor wat het was.
Zaterdag 2 oktober
Gezinus en de rest van D.S.C. Kerkdriel C4 moesten voetballen tegen een elftal van CDA-prominenten. Ze verloren met 9-2. Maxime Verhagen scoorde 9 keer. De uitslag had nog veel hoger uit kunnen vallen, maar één lid van het team weigerde consequent te koppen. Hoe hard zijn teamgenoten ook tegen hem schreeuwden: ‘Je moet koppen, Jan!’.