Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd (deel 5)

Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.

Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.

Maandag 22 maart

Op weg naar het werk bijna van m’n fiets geschept door een merkwaardige roze Opel Corsa. Slechts door vol in de remmen van m’n Gazelle te knijpen kon ik een ongeluk voorkomen. Alhoewel voorkomen. Ik ben wel frontaal met m’n zak op de stuurpen geknald. Geen lekker begin van wat waarschijnlijk weer een ellendige week wordt. Het laat zich overigens raden wie er achter het stuur van die afzichtelijke Opel Corsa zat. Juist. Trudy Pasveer. Het zal eens een keer niet dat hysterische kutwijf zijn. Voor straf heb ik tijdens de lunchpauze een zijspiegeltje van die Opel van haar naar god geholpen.

Dinsdag 23 maart

Politie op het gemeentehuis. Of we iets hadden gezien betreffende de vernieling van een zijspiegeltje van een afzichtelijke roze Opel Corsa. Ik heb ze wijsgemaakt dat ik gisteren wel twee jongens met een Noord-Afrikaans uiterlijk op de parkeerplaats had gezien. Heb ik me ook weer mooi uitgeluld.

Woensdag 24 maart

De hele nacht niet kunnen slapen. Last van luidruchtige kikkers die de hele nacht hebben liggen kwaken. Dat schijnen de mannetjes te doen om de vrouwtjes te versieren. Rita zou mij ook wel willen zien kwaken om m’n kwakje kwijt te kunnen. Nou, mij niet gezien hoor. Dat kwakje raak ik wel kwijt als ik achter de computer naar jonge blonde meisjes zit te kijken (wel boven de 18 hè Sjaak, red.). Door die kwakende kikkers was ik nog chagrijniger toen ik op m’n werk kwam. Het werd dan ook een lange dag met vele vervelende figuren die iets van me moesten. Dat werd er thuis ook al niet beter op. Er stond opeens een ontzettend irritante verslaggever van het NOS Journaal voor de deur. Kees van Dam heette die. Hij wilde wat vragen stellen over die luid kwakende kikkers in de sloot achter ons huis. Die vent was niet goed bij z’n hoofd. Blijkbaar heeft het NOS Journaal niks beters te doen dan arme snordragende burgermannetjes als ik om hun mening te vragen over een stel kikkers die mijn nachtrust hadden verstoord. Uiteindelijk heb ik Kees met microfoon en al bij de kikkers in de sloot gegooid. Kon-ie zelf mooi horen hoe hard die beesten kwaken.

Donderdag 24 maart

’s Avonds naar de ouderavond van Gezinus. Hij bleek z’n Cito-toets compleet verneukt te hebben. Met een beetje overredingskracht hebben Rita en ik hem nog ternauwernood het VMBO in kunnen lullen. Naast een ontzettende rotkop en een totaal gebrek aan talent voor sport heeft-ie dus ook nog eens geen hersens. Dat wordt nog wat op de middelbare school. Gisteren zag ik tot overmaat van ramp, toen ik mijn eigen internetgeschiedenis probeerde te wissen (dit in verband met de jonge blonde meisjes), dat er websites als Onlydudes.com, Hornygreek.com en Lovethecock.com bekeken waren vanaf onze computer. Het zit er dus dik in dat-ie ook nog homo is. En daar houden wij in Kerkdriel niet van.

Vrijdag 25 maart

Tonnie van Bemmelen was vandaag voor het eerst weer op het werk na z’n acute blindedarmontsteking van vorige week. Die dikzak is op de één of andere manier ontzettend snel hersteld. We hebben z’n spoedige herstel gevierd met een gebakje. Tonnie at er zelfs vier. Hij is weer helemaal de oude. Alhoewel het normaal gesproken niets voor Tonnie is om zo snel weer aan het werk te gaan. Normaal had-ie het zo lang als mogelijk gerekt. Had ik ook gedaan. Lekker Rita de hele dag eten en drinken voor me laten halen. Kant en klaar eten dan. Als Rita er zelf mee in de weer moet is het niet te vreten. Misschien had de nieuwe stagiare wat met Tonnie z’n wonderbaarlijke herstel te maken. Wendy heet ze. Volgens mij heb ik haar gisteren nog ergens op internet zien staan.

Zaterdag 26 maart

Vandaag moest ik als leider van de D4 van D.S.C. Kerkdriel naar B.V.V./Caterpillar uit Den Bosch. Wat een naam hè. Je zal maar gesponsord worden door een rups. Dat is niks voor D.S.C Kerkdriel. Bovendien wil toch niemand z’n naam verbinden aan D.S.C. en dat ligt niet in de laatste plaats aan het waardeloze team dat ik coach. Onze slechtste speler is mijn zoon. Vandaag bleef-ie echter thuis. Hij durft niet naar Den Bosch; hij is bang in de grote stad. Ook zonder die loser verloren we trouwens kansloos met 9-2 van de D6 van B.V.V./ Caterpillar.

10 reacties op “Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd (deel 5)”