Bericht uit Duitsland.
Onuitstaanbaar.nl heeft een grote internationale fanbase. Die willen we natuurlijk graag op hun wenken bedienen. Derhalve hebben we een Duitsland-correspondent aangetrokken. Harry. Naast het voorrijden van de auto zal Harry ons op de hoogte houden van het leven van alledag bij onze oosterburen. Vaak proberen we in dit weblog lollig te zijn, soms lukt dit. In het geval van Harry’s belevenissen proberen we niet lollig te zijn. Dit hoeft niet, een transcript van het leven van de Duitsers an sich zal vermakelijk genoeg blijken.
Bundes-Harry teil 3, woche 11:
Week 11 was de week waarin er gekegeld werd. Eerder vertelde ik dat kegelen ware volkssport in Duitsland is. Dit weekend werd gedemonstreerd dat kegelen ook op een andere manier benaderd kan worden.
Nietsvermoedend liep ik richting kegelbaan, ditmaal vergezeld door 2 kameraden uit ‘die Heimat’. In mijn geval Nederland. Nederlanders dus. Nietsvermoedende slachtoffers. Om 17.30 werden we geacht ons te melden op de kegelbaan. Deden we ook. Duitsers zijn stipt, probeerden wij dan ook maar te zijn.
Er werden 2 teams gemaakt. Team 1 en team 2, zal u niet verbazen. De truc bleek te zijn om het andere team ‘schnapps’ aan te naaien. Het kegelspel was hiervoor het vehikel. Team 2 bleek beter in dit aannaaien dan team 1. Helaas zaten wij in team 1.
De namen van de deelnemers werden op een papier geschreven. Vriend Aad stelde zich voor. Dit kwam niet in één keer door waardoor hij aan het spellen sloeg. Aad… A A D…. Adolf Adolf Dolf, zo verduidelijkte hij. Dit tot grote hilariteit van een ieder, niet in het minst de Duitsers. Deze lijst werd opgesteld, naar later bleek, om boetes uit te kunnen delen. Voor ons kegelleken was het nogal ondoorzichtig wanneer er bestraft werd. Dit leidde er dan ook toe dat we nogal eens getrakteerd werden op een geldstraf. Zaken als ‘aanklooien’ en ‘mekkeren’ zijn klaarblijkelijk strafbaar. Gaandeweg het spel werden ons de kaders duidelijk. Een dure les.
Vooraf werden regels opgesteld wanneer er gedronken zou moeten worden. Dit bleek te zijn wanneer er getallen deelbaar door 11 op het scorebord verschenen. Kwam in de praktijk nogal vaak voor. Een en ander leidde ertoe dat er binnen het uur door de leden van team 1 per hoofd 10 Jägermeister meester gemaakt was. Daarna waren we de tel kwijt. Daarnaast werd er nog regulier bier gedronken. Ineens doken er menukaarten op en werd er tijd en ruimte gemaakt om Schnitzels te bikken. Het blijven Duitsers, hé. Na het eten werd er door ondergetekende de slechtste Hitler-imitatie ooit ten tonele gebracht. Hierop volgde een ietwat ongemakkelijke stilte, zo eentje waar absurdisten van houden. Voorts gingen we over tot de orde van de dag. Zuipen.
Om een uur of acht waren we klaar met kegelen en tevens knetterbezopen. We trokken ons terug (tegennatuurlijk voor de Duitser) in een zaal om daar verder te drinken. Veel herinnering heb ik daar niet meer aan. Voor middernacht lag ik in mijn bunkertje te tukken. De volgende ochtend werd ik met een kegel wakker. Had ik schijnbaar meegenomen. Zal ook wel weer een boete op staan.