12 slechte recensies in 185 woorden

Dat veel zogenaamd deskundige recensenten uitblinken in het schrijven van pretentieuze stukjes met interessant ogende metaforen, analogieën en bijvoeglijk naamwoorden stelde ik al eerder aan de kaak in de serie ‘Recensenten gerecenseerd’. Maar ze blijven maar geschreven worden. Daarom nu 12 waardeloze recensies van films, bands, boeken, tv-programma’s, cabaretiers, de Melkweg, Humberto Tan en een doos met eieren in slechts 185 woorden. Kortom, een poging het ‘vak’ nog verder te ridiculiseren.

Alles is familie

Film met Carice van Houten. Familiefilm met tieten dus. Prima.

The Rolling Stones

Vier ouwe lullen in strakke broeken. Niet zo prima.

De Bijbel

Brandt goed.

De Koran

Brandt ook goed, maar zorgt wel voor een hoop gedoe achteraf.

Seth Gaaikema

Maakt heel veel woordgrappen. Heeft nu ook een applicatie voor de smartphone ontwikkeld: de woordgrapp. Je moet ervan houden.

50 tinten grijs

Gaat niet over het kapsel van Gerard Cox, maar over SM. Als je daar eenmaal aan gewend bent, is het een prima boek.

Gerard Cox

Doet niet aan SM. Als je daar eenmaal aan gewend bent, is het een prima kerel.

De Melkweg

400 miljard sterren!

Sterren dansen op het ijs

Veel minder sterren.

De langetermijngevolgen van lipschurft

Moet nog geschreven worden, maar de titel van het boek belooft alvast veel.

Humberto Tan

Lul.

Een doos met eieren

Meestal zitten er zes in. Als je een grote hebt twaalf. Gebakken zijn eieren lekker. Rauw niet. Dan word je er hondsberoerd van. De doos moet je nooit opeten. Mits je dat niet doet, is het een uitstekend bewaarmiddel voor eieren.

Bij elkaar opgeteld en weer van elkaar afgetrokken, komen de twaalf gerecenseerde zaken uit op twee Timofeeffen en acht strafhumberto’s. De acht strafhumberto’s komen helemaal op het conto van Humberto Tan.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

12 reacties op “12 slechte recensies in 185 woorden”