Speeddaten, het is me wat. Henrieke had er speciaal een nieuw shirtje voor aangeschaft, vervaardigd uit een stuk vuilniszak, maar toch. Boer Aad had zijn tijd tussen het selecteren van de brieven en het speeddaten doorgebracht onder de zonnebank. Op zich prima, want eenmaal onder de zonnebank kan hij niemand meer de oren van de kop lullen met z’n levenslesjes. Tijdens de derde aflevering van Boer Zoekt Vrouw gebeurde dat wel.
Maar eerst maakten we kennis met enkele brievenschrijvers. Voor homoboer Willem, die zelf op Hans Kraaij Senior lijkt, meldde zich bijvoorbeeld een kruising tussen Salvador Dali en Vincent van Gogh: strohoed op het hoofd en een gek puntsnorretje boven z’n lippen.
Hoeden bleken sowieso populair onder de mannelijke brievenschrijvers, want ook een man die voor Henrieke kwam, had zijn beginnende kaalheid verborgen onder een hoed. Een hoed? Een leren cowboyhoed! Alleen het touwtje onder de kin, waarmee hij het ding als een echte cowboy om z’n nek kon hangen, ontbrak. Anders had half Nederland daadwerkelijk kunnen gaan speculeren over het aantal chromosomen dat zich onder de hoed bevond. Henrieke trok toch al mannen aan met een ‘bijzondere’ kledingsmaak; er verscheen ook iemand ten tonele die een lichtblauwe bodywarmer over z’n dagelijkse kloffie had aangetrokken.
Na deze korte kennismaking met zagen we hoe de boeren zich als een soort boyband (waar ook een immer lachende boerin in zat) presenteerden aan alle brievenschrijvers. Ze werden luid toegejuicht – ik dacht zelfs dat ik iemand een traantje zag wegpinken- en deden een dansje. Dat kwam hard binnen bij mij: Aad wiegde met zijn heupen en zwiepte zijn kontje sensueel heen en weer. Ach, hij hield tenminste zijn bek even dicht.
Dan de speeddates zelf. Die kun je op verschillende manieren aanpakken, zo bleek. Boer Martin hield een monoloog tegen één van zijn potentiële geliefden, Henrieke zweeg soms juist. Gelukkig had één van haar gesprekspartners zich grondig voorbereid met kleine briefjes die hij voor de date uit z’n hoofd leerde.
Homoboer Willem was op een zeker moment in een gesprek verwikkeld dat ook bij Zomergasten niet had misstaan. En Boer Henk vroeg of zijn potentiële vrouwtje wel gewoon de boodschappen zou doen straks. Praktisch. Voor je het weet zit je elkaar bij het ontbijt aan te gluren zonder dat er een pot pindakaas op tafel staat.
En Aad? Aad was druk dus druk met levenslesjes. En hij analyseerde ook: ‘Ik zie een stukje goedheid in jou.’ Het volgende gesprekje had hij het dan opeens weer over bowlen. Er leiden vele wegen naar een lang weekend Rome met je vrouw/man naar keuze.
Toch was er ook één overeenkomst tussen alle dates: cadeautjes. Iedereen had wat meegenomen voor elkaar. Willem gaf strooide met stukken kaas – als eerbetoon aan Annemarie? -, en de boeren zelf kregen van allerlei in cellofaan verpakte spulletjes. Jammer genoeg kwam niemand bij de speeddate aan met een paar waterski’s onder de arm en een wetsuit aan: ‘Speeddate? Huh, ik dacht speedboot.’
O ja, Henrieke verkoos de bodywarmer boven de leren hoed. Ik denk dat ze gelijk heeft.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.