Het is lange tijd geleden dat ik een mening had over een niet zo heel erg belangrijke politieke kwestie, daarom heb ik besloten er maar eens een mening op na te houden over weigerambtenaren. Die mening luidt: tegen. Daarmee sluit ik me aan bij de merkwaardige coalitie van PvdA, SP, GroenLinks, D66, Partij voor de Dieren en de PVV, die gisteren een motie aannam voor een verbod op weigerambtenaren.
Hun exacte beweegreden om tegen weigerambtenaren te zijn, ken ik niet, maar die van mij is het uitgangspunt: religie is een hobby, net als origami. Ambtenaar is nu niet bepaald een beroep waar je mensen vaak over hoort zeggen: ik heb van m’n hobby m’n werk gemaakt. Derhalve kun je er thuis in een kringetje rondom een brandende Gaykrant zoveel achterhaalde religieuze opvattingen op nahouden als je wilt; op je werk trouw je echter gewoon die twee in het leer gestoken viezeriken. Ook mensen die geen weigerambtenaar zijn, vinden hun werk soms wel eens stom.
Dan ga ik nu nog even het argument behandelen dat christelijke (en misschien ook wel islamitische – voor je dat weer krijgt) types altijd in de strijd gooien in de weigerambtenarenkwestie: Wat maakt het uit als er op het gemeentehuis één iemand rondloopt die homo’s weigert te trouwen? Als het homostel maar kan trouwen. Het harmoniemodel.
Dat vind ik allemaal prima, maar dan moet dus iedere ambtenaar op wat voor grond dan ook alles kunnen weigeren. Nogmaals: religie is een hobby. Dus stel dat jij in je vrije tijd racist bent en niet twee negers met elkaar in de echt wilt verbinden, dan moet dat kunnen. Maar dat zullen we wel weer ‘niet moeten willen met z’n allen’, volgens de christelijke partijen.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.