Beschouwingen over de Algemene Beschouwingen

Ja, mensen. Het jaarlijkse stuk van ‘Toneelvereniging de Tweede Kamer’ wordt weer opgevoerd: de Algemene Politieke Beschouwingen. Hieronder wat beschouwingen over die beschouwingen, want ze waren weer bezig, die hoge heren in hun ivoren torens, daar in Den Haag…

 

Beschouwing 1: Voorspelbaarheid Geert Wilders

Geert doet altijd iets geks bij de Algemene Beschouwingen. De ene keer loopt hij weg, de andere keer bereidt hij een leuke witz voor. Dit jaar een witz in de vorm van een ordevoorstel. Joop Cohen – zo noem ik Joop altijd – stond al klaar om z’n betoog te houden toen Geert bij de microfoon verscheen; of Emile Roemer van de SP niet als eerste moest spreken, omdat hij eigenlijk de oppositieleider was. Joop was namelijk een grote gedoger. Grote gedoger, grote gedoger, grote gedoger, grote gedoger, grote gedoger. Ja, Geert. Je wordt voorspelbaar jongen.

Beschouwing 2: De reactie van Joop op de voorspelbaarheid van Wilders

Een bewijs voor die laatste zin uit beschouwing 1 is dat een medewerker van Joop Cohen van tevoren al een briefje had geschreven met een reactie op de witz van Geert. Op dat briefje in iets andere bewoordingen de volgende tekst: ‘Geert, u bent een lul.’ Jammer. Joop had ook de volgende tekst voor kunnen lezen: ‘Meneer Wilders, u wordt voorspelbaar. Zo voorspelbaar dat een medewerker het briefje dat ik nu voorlees al een week geleden heeft geschreven. Valt een beetje tegen, Geert. And now for something completeley different…’

Na deze woorden barst Joop Cohen uit in een sirtaki die zijn weerga niet kent. Al snel haken alle andere Kamerleden in – behalve die van de PVV natuurlijk; die doen niet mee aan zo’n achterlijk knoflookdansje. Een beetje zoals in onderstaand filmpje.

httpvh://www.youtube.com/watch?v=Ip-XQ1FJ3rE&feature=related

Helaas. Het gebeurde niet. Het had zo mooi kunnen zijn. In plaats van een dansje deed elke fractievoorzitter nu zijn zegje over het ordevoorstel van Geert Wilders. Emile Roemer zei dat hij niet meedeed aan dit opzetje om in het achtuurjournaal te komen, daarmee hopende in het achtuurjournaal te komen.

Beschouwing 3: Praten via de voorzitter

In de Tweede kamer praat men via de voorzitter. Dat hoort ongeveer zo te gaan: ‘Mevrouw de voorzitter, kan dhr. Pechtold nu eindelijk eens zijn bek houden?’ Het gaat nooit zo. Ze praten rechtstreeks tegen elkaar. Ter verduidelijking weer een voorbeeld: ‘Meneer Pechtold, houd nu eens uw bek!’ Hoe vaak mevrouw de voorzitter hen ook wijst op deze fout, de fractievoorzitters vervallen altijd weer in hun fout bij de interruptiemicrofoon. Daarom stel ik voor dat ze voortaan niet meer staande interrumperen, maar dat doen gezeten in een lepel, met daaronder een grote kom tomatensoep. Inderdaad, zoals we die kennen uit de Ron’s Honeymoonquiz. Na drie keer niet via de voorzitter praten, donder je in de kom tomatensoep, met alle gevolgen van dien. Volgens mij leren ze het dan heel snel af.

Zo dus:

httpvh://www.youtube.com/watch?v=hc2yOM3yvog

Beschouwing 4: Wordfeud

Lettende op de politici in de bankjes achter de interruptiemicrofoons viel me op dat de geachte Kamerleden de godganse dag op hun mobiele telefoon zitten te pielen. Het kan niet anders dan dat ze Wordfeud spelen. Kamerleden, wanneer jullie dit lezen, mail me even jullie gebruikersnaam, dan spelen we een potje. Mijn eerste woord wordt ‘bedrijfspoedel’.

Beschouwing 5: Blok over bloemen

De bijdrage aan de Algemene Beschouwingen van VVD-fractievoorzitter Stef Blok begon met een schitterend referaat over bloemen. Orchideeën, chrysanten; alles passeerde de revue. Het was echt genieten! Graag zou ik dan ook Alexander Pechtold in zijn bijdrage horen over snacksauzen, Sybrand van Haersma Buma over zakdoeken, en Kees van der Staaij over condooms…. En natuurlijk Jolande Sap over sinaasappels.

Beschouwing 6: Houdbaarheidsdiscussie

Bloemenexpert Stef Blok kreeg het op den duur met Alexander Pechtold aan de stok. Niet over snacksauzen, maar  over de houdbaarheid van iets. Een houdbaarheidsdiscussie, zo noemden ze het zelf. Waar het precies over ging, weet ik niet, maar het moet bijna wel melk zijn geweest. Stef Blok beëindigde het debatje namelijk met de mededeling dat hij het jammer vond dat de discussie in zo’n zure sfeer plaats moest vinden.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.