Vroeger was het leuk om brugwachter te zijn. Je hoefde er enkel voor te zorgen dat je brug open en dicht ging – of dicht en open, wanneer je het vanuit een ander perspectief bekeek. Daarna bond je een hengel aan een klomp – of een klomp aan een hengel, wanneer je het vanuit een ander perspectief bekeek. De schippers die je zojuist een doorgang had verleend, gooiden er een beetje kleingeld in. Prachtig.
Wanneer de auto’s weer passeerden, probeerde je het ook wel eens, maar die hadden toch minder de behoefte geld in de klomp te deponeren. Helaas. Maar niet getreurd, want je kon weer een paar uur niks gaan zitten doen in je heerlijke brugwachtershokje. Staren naar een foto van je vrouw. Masturberen. Een recept met hopjes en komkommer erin uitdenken. Een nieuwe klomp maken voor aan de hengel. Van alles, maar toch vooral niks.
Nu is het allemaal anders voor brugwachters. En ja, ik weet het, in Friesland doen ze dat met die hengel en klomp nog steeds, maar dat is Friesland. Brugwachters buiten Friesland fietsen tegenwoordig heel veel. Zonder een hengel met een klomp eraan in hun handen. Ze fietsen van brug naar brug.
Brugwachters buiten Friesland bedienen tegenwoordig meerdere bruggen, waarmee het ambt van brugwachter met stip nieuw is binnengekomen in de top tien van grootste kutberoepen van Nederland. Net achter glimmend-spul-op-het-hoofd-van-Jack-van-Gelder-smeerder, maar dat natuurlijk weer eens helemaal terzijde.
Ze fietsen zich namelijk een ongeluk, de brugwachters. Dwars door de drukke binnenstad. Zwetend als een otter. En dat alleen maar omdat er een paar Duitsers liggen te wachten die er langs willen met hun uit de kluiten gewassen plezierjacht. Even uitrusten is er niet bij, want de brug staat natuurlijk nooit open. Je eens een keer verslapen zit er ook al niet meer in als brugwachter; waar kom je in godsnaam mee aan als excuus wanneer je op het matje wordt geroepen bij de hoofdbrugwachter?
Nee, het is fietsen, fietsen en fietsen. De hele dag maar door. Tot er na een lange werkdag niemand meer langs hoeft met z’n boot. Pas dan kan de brugwachter weer masturberen in z’n hokje. Het moment waarop een niet-Friese brugwachter z’n klomp nog het meest mist.
Denk daar maar eens aan, de volgende keer dat er tijdens een gezellig zeilweekendje in Friesland een klomp aan een hengel onder je neus hangt.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.