Brieven aan BN’ers: Beste Dries Roelvink,…

Ik hoop dat je even tijd hebt om deze brief te lezen, misschien tussen het openen van een winkeltje in hebbedingetjes voor blinde zwerfkatten en een interview met Omroep Gasselteboerveenschemond door. Het kon namelijk nog wel eens een heel erg belangrijke brief worden voor het vervolg van je carrière, Dries.

Zoals je misschien nog niet weet, heb ik het beste voor met jou en je carrière. Vandaar dat ik je in deze brief een bindend carrièreadvies aan de hand zal doen. Want laten we eerlijk zijn, Dries, die carrière van jou lijkt nergens op. Die hangt aan elkaar van gele zwembroekjes en sneue initiatieven om Topper te worden. De afgelopen drie weken stond je nota bene nog elke avond in een plastic tent een liedje over de Tour de France te playbacken. Je liet je door Wilfred en consorten op een schandalige manier misbruiken!

Zo kan het niet langer, Dries. Mensen die te graag een cultfiguur willen zijn, worden dat echt niet automatisch. Je hebt het ook niet nodig, die status van cultfiguur. Je onderschat jezelf. Ergens op het internet kwam ik bijvoorbeeld de volgende dichtregels uit het nummer Ik kom eraan tegen: De radio speelt gitaarmuziek/Dit gevoel is manjefiek. Die spelling, ik weet niet of jij daar verantwoordelijk voor bent, maar ik vind het manjefiek. Buiten de spelling is het natuurlijk ook een gedicht op zich, dat in geen enkele dichtbundel voor hedendaagse poëzie zou misstaan. Er gaat een hele wereld schuil achter die twee simpele regeltjes. Met name over gitaarmuziek en jouw gevoel daarbij.

Daarom gaan we het over een hele andere boeg gooien met die carrière van jou, Dries. Geen schnabbels meer, maar een campagne waarna iedereen jouw schitterende liederen op waarde zal weten te schatten. Daarbij zul je helaas wel wat offers moeten brengen, Dries. En ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: het belangrijkste offer is dat je binnen nu en een week dood neer moet vallen.

De geschiedenis heeft uitgewezen dat zoiets erg goed kan uitpakken voor een carrière. Recent stierf Amy Winehouse. Nog geen dag later werd haar muziek gedownload als nooit tevoren. Na de dood van Ramses Shaffy kon je geen kroeg binnenlopen zonder dat er een hele meute uit volle borst We zullen doorgaan stond mee te brullen.

Dus Dries, hoe je het doet maakt me niet uit, al ga je in tien kilo spek gerold een etmaal lang op de barbecue liggen, maar je moet dood. Dat is even slikken, maar denk er eens aan wat je postuum allemaal te wachten staat! Het zal je stoutste dromen overtreffen. Ik sluit niet uit dat premier Rutte, slechts gekleed in een geel zwembroekje, de natie zal toespreken. Nou, Dries, tot op je begrafenis. Ik zet wel een transistorradiootje met gitaarmuziek op je kist.

Vriendelijke groeten,

Zwoebe Zwoebstra

Volg ons Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

2 reacties op “Brieven aan BN’ers: Beste Dries Roelvink,…”