Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd

Het was een tijdje akelig stil rond Sjaak L. Grottenhoofd op onuitstaanbaar.nl. De directie van dit zeer invloedrijke weblog en Sjaak hadden een financieel conflict, waarmee er na 52 episodes een einde kwam aan ‘Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd’. Omdat we Sjaak toch wel een beetje misten, hebben we elk dubbeltje op het hoofdkantoor omgedraaid, en wat bleek: aan de andere kant van die dubbeltjes vonden we het vorstelijke honorarium dat Sjaak voor het schrijven van zijn dagboek eiste. Gevolg is dat Sjaak zich met een simpele krabbel heeft gecommitteerd aan nog eens 52 afleveringen van zijn dagboek.

Er is ondertussen wel het een en ander veranderd in het leven van Sjaak. Zijn ex-vrouw Rita en kinderen Teuntje en Gezinus ziet hij nog maar nauwelijks. Sjaak is een drukbezet man geworden, die een sportschool bestiert in Den Bosch. Beste vriend Tonnie van Bemmelen werkt er als manusje van alles (voornamelijk frikandellen bakken en dan zelf opeten). De nagel aan de doodskist van Sjaak, Trudy Pasveer, heeft helaas voor hem een jaarabonnement afgesloten bij sportschool ‘De Snor’.

Maandag 27 juni

Nou, dat begon godverdomme weer lekker vandaag. Er hadden zich zes duiven te pletter gevlogen tegen het raam naast de ingang van Sportschool ‘De Snor’. Ik heb van de nood toen maar een deugd gemaakt en ze zo in het frituur gekieperd. Met de verse bloedsporen op het raam heb ik in sierlijke letters neergezet: Heden verkrijgbaar, gefrituurde duif. Benieuwd of het storm gaat lopen.

Dinsdag 28 juni

Vandaag kwam Tonnie van Bemmelen terug uit het ziekenhuis, waar hij vorige week in was beland, nadat ik hem een overdosis anabole steroïden had laten eten. De eerste vraag van Tonnie was of er nog gefrituurde duif was. Nou, dat was er nog wel, want het had niet bepaald storm gelopen. Gelukkig vrat Tonnie de hele voorraad binnen no-time op en was ik van die rotzooi af. Nadat Tonnie nog net kon uitbrengen dat dit toch echt veel beter was dan die gaargekookte rommel die hij in het ziekenhuis had gekregen, verliet hij kotsend het pand.

Woensdag 29 juni

De zes gefrituurde duiven waren Tonnie bepaald niet in de koude kleren gaan zitten. Wederom moest hij zich melden in het ziekenhuis. Waar men vorige week al beetje gek opkeek toen Tonnie zei dat hij een heel potje anabole steroide had opgegeten, vielen de monden van de artsen nu echt open van verbazing. ‘Zes in z’n geheel gefrituurde duiven, die zich te pletter hadden gevlogen tegen een raam?’, vroegen ze. Tonnie antwoordde bevestigend. ‘Heeft u ook de snaveltjes opgegeten?’, vroegen de artsen nog steeds vol ongeloof. Ook de snaveltjes, verried een kort knikje van onze Tonnie. Na een kort overleg besloten ze Tonnie ter observatie op te nemen. Als hij alle zes de snaveltjes weer had uitgescheten mocht hij weer naar huis.

Donderdag 30 juni

Vlak voor Trudy Pasveer sportschool ‘De Snor’ binnen wilde treden, draaide ik de deur op slot. Het was genoeg geweest voor vandaag. Snel deed ik nog even m’n duimen in m’n oren, de tong uit de bek en neuriede ik al wapperend met de vingertjes ‘nanananananana’ richting de verbouwereerde Trudy. Daarna wachtte er een belangrijkere taak op mij: het samenstellen van een tourteam. Ik koos na heel lang wikken, wegen en snorplukken voor dit team: Benat Inxtausti, Perrig Quemeneur, Yannick Talabardon, Rein Taaramae, Brent Bookwalter, Ramunas Navardauskas, Amets Txurruka, Gorka Verdugo en Gorka Izagirre. Geen idee wie deze jongens zijn, maar ze hadden wel lollige namen. En zeg nou zelf, met twee Gorka’s in je team kun je toch eigenlijk niet meer verliezen…

Vrijdag 1 juli

Sneller dan verwacht had Tonnie de zes duivensnaveltjes uitgescheten, waardoor de traditionele vrijdagmiddagborrel gewoon doorgang kon vinden. Toen iedereen eindelijk was opgerot, praatten Tonnie en ik nog wat na over onder meer slagerszonen, roze Opels, manieren om zelfmoord te plegen, ballonnen, hersluitbare zakken M&M’s, vruchtenhagel, de oudtante van de broer van Ome Willem, leesplankjes, kaasplankjes, andere plankjes en flesopeners in de vorm van een kabouter.

Volg ons Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

 

2 reacties op “Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd”