Snelste langeafstandsvlieger: de poelsnip

Baanbrekend onderzoek van de Lund Universiteit in Zweden: de poelsnip is de snelste vogel ter wereld over lange afstanden. Door een GPS-chip op een paar vogeltjes te bevestigen, kwam de universiteit erachter dat drie poelsnippen binnen twee dagen 6760 kilometer hadden gevlogen, zonder uit te rusten. Van Zweden naar Afrika, met een gemiddelde van 97 kilometer per uur, terwijl ze dus in Afrika hele slechte wegen hebben, wat het allemaal nog een stuk lastiger maakt. Een prestatie van formaat van de poelsnip.

Ik had het ook niet verwacht van de poelsnip. Juist niet van de poelsnip. U hoort nu waarschijnlijk voor het eerst van de poelsnip, maar ik heb poelsnippen onder m’n beste vrienden. En die zouden nooit zonder rust te nemen van Zweden naar Afrika vliegen. Ze zouden nog niet eens zonder rust te nemen naar de snackbar om de hoek vliegen, om daar een huzarenslaatje te bestellen.

Nee, de poelsnippen die ik ken zouden met een rustpauze naar de snackbar om de hoek vliegen, en dan drie eierballen, een satékroket en een portie shoarma bestellen. Met extra veel saus. Poelsnippen houden van veel en vet eten. Die stelling deelt de Zweedse universiteit met mij, maar volgens hen eten de toch al mollige poelsnippen zo veel om een vetreserve te kweken, zodat ze langer kunnen vliegen zonder rust te nemen. De opgebouwde vetreserve wordt verbrand tijdens de reis.

Daar geloof ik dus helemaal niks van. Ik ken de poelsnip als een bijzonder sluw vogeltje en ik sluit derhalve helemaal niet uit dat de drie vogeltjes die het record non-stop vliegen hebben gebroken, met hun GPS-chip hebben zitten klooien. Want dat kunnen ze wel, van alle snippen is de poelsnip het meest technisch onderlegd. Daar ben ik achter gekomen middels een onderzoek waarbij ik enkele poelsnippen een GPS-chip op hun ronde buikje heb geplakt.

Eigenlijk ken ik slechts één verhaal van een poelsnip die heel graag veel en ver wilde vliegen. Dat betrof de veertien dagen oude dochter van twee van mijn poelsnipvrienden. Zij wilde graag als jongste poelsnip ooit non-stop de wereld rondvliegen. Maar dat mocht niet van haar ouders. Dus dat ging toen niet door.

Nu u zo leest over mijn twee poelsnipvrienden en hun dochtertje, denkt u waarschijnlijk ook dat ik dit paar heb zien broeden op het ei dat nu het veertien dagen oude dochtertje is. Maar zo’n viespeuk ben ik niet. En ik kan het nog bewijzen ook. Op Wikipedia staat dat er in 1926 voor het laatst een broedend poelsnippaar is aangetroffen in Nederland. In het Bourtangerveen om precies te zijn – een voormalig moeras in Oost-Groningen dat vroeger de vorm van een V had (bron: Wikipedia).

Ook dat is een record. Geen enkele in Nederland voorkomende vogel werd al 85 jaar niet broedend aangetroffen. Kijk, en dat record geloof ik wel. De poelsnip is erg op z’n privacy gesteld. Die gaat niet zitten broeden met pottenkijkers om zich heen. Dan laten ze dat ei liever verrekken. Het is ook heel gênant; een beetje op een ei zitten terwijl er iemand met een verrekijker naar je zit te koekeloeren.

Volg ons op Twitter!

2 reacties op “Snelste langeafstandsvlieger: de poelsnip”