Het paard

Het paard is vermoedelijk het belangrijkste dier ter wereld. Ga maar na, hoe moet je anders op een schaakbord twee pasjes naar voren en één opzij doen? Dat lukt je met een uit hout gesneden hertje nooit. Het is één van de vele unieke eigenschappen die het paard bezit. Het is niet voor niets dat Richard III z’n hele koninkrijk voor een paard wilde ruilen. En Richard was niet de baas in een lullig landje als Liechtenstein hè. Nee, meneer was de baas van Engeland.

Een heel koninkrijk ter grootte van Engeland ruilen voor een paard gaat mij wat te ver, maar een tros bananen heb ik bijvoorbeeld wel voor een paard over. My cluster of bananas for a horse, eeuwig zonde dat ik geen toneelstuk geschreven heb waar die zinsnede in voorkomt. Bananen en paarden hebben meer gemeen dan u op dit moment nog kunt bevroeden. Ze roepen beiden vragen op.

De belangrijkste vraag die een banaan oproept is: waarom zijn de bananen krom? De belangrijkste vraag die het paard oproept is: waarom heeft het paard zo’n enorme lul? Iedereen die weleens nietsvermoedend langs een weiland is gefietst, moet zich een keer kapot geschrokken zijn van het geslachtsdeel van een paard; het ding is zo groot als een frikandel die je door een vergrootglas bekijkt (voor de duidelijkheid: een vergrootglas dat wel een keer of zeven vergroot).

De lul van een paard kunnen we derhalve ook kwalificeren als een unieke eigenschap van het paard. Geen dier heeft zo’n fijn geslachtsdeel onder z’n lijf bungelen als het paard. Maar er is meer. Een paard kan heel goed in de gang staan. André van Duin zingt dat echt niet zomaar. Bij hem was het een buurvrouw Jansen, maar bij de buurvrouwen Pietersen, De Vries en Van Grunsven heb ik er ook wel eens eentje zien staan. Niemand kan in de gang staan zoals een paard dat doet; strak voor zich uitkijkend, alsof er niks aan de hand is. De blik op oneindig. En ook weer met die grote lul natuurlijk. Een grote lul is om voor de hand liggende redenen erg handig als je in de gang staat.

In schril contrast met het stilstaan in de gang, staat het gedans van een paard. Het is een heel veelzijdig dier. En daarom draait hij z’n enorme lul er dus ook niet voor om, om zich als een homoseksueel door een zandbak voort te bewegen. Maar net zo makkelijk laat hij daarna weer één of andere slecht geschminkte Schot met een zwaard in z’n handen op hem zetten. Opeens weer heel heteroseksueel de Engelse overheerser verslaan…

Die veelzijdigheid van het paard is misschien wel z’n belangrijkste unieke eigenschap, maar de mooiste unieke eigenschap van het paard vind ik toch weer die grote lul van ‘em. Al was het maar omdat hij gefrituurd zo lekker smaakt met mayonaise, curry en uitjes.

Wees geen paardenlul en volg ons op Twitter!

12 reacties op “Het paard”