De zebra

Als er één dier is dat zich leent voor flauwe grapjes, dan is het de zebra wel. Ik ben dan ook van plan hieronder eens flink uit de bocht te vliegen waar het flauwekul betreft. Maar eerst voor alle mensen die hier zinvolle informatie over de zebra verwachten aan te treffen een korte omschrijving van deze herbivoor: het is een paard, maar dan zwart-wit gestreept. Je kunt niet op een zebra rijden omdat hij zich kapot schrikt als je op ‘em gaat zitten.

Dan nu de flauwekul. Ooit, nog niet eens zo heel erg lang geleden, liep ik met een zebra in het bos. Bij een vijvertje hielden we stil. We pakten onze hengels en gingen vissen. Omdat zebra’s herbivoren zijn en ik die dag geen zin had in vis, gooiden we alles  terug. God, wat zaten we lekker te vissen. Op een gegeven moment stootte de zebra mij aan. Hij had wat geks gezien in de hoek van de vijver (het was een vierkante vijver). Hij zei: ‘kijk daar, een zwart-wit gestreepte pad.’ Ik zei: ‘Ah, een zebrapad.’ Padam tsjjjjj…

Toen we uit waren gevist, vertrokken we naar een buurtsuper. Van al dat gevis hadden we honger gekregen. Ik had zin in Engelse drop en de zebra trok uiteraard een zakje met zwartwitjes uit de schappen (let op: dit is nog niet de hoofdgrap van deze alinea!). God, wat waren we tevreden met onze keuze. Afrekenen geblazen. Wat denk je: haalt die kassajuf zo de scanner over de zebra heen en moest ik opeens €69,95 voor ‘em neertellen. Padam tsjjjjj…

Na een pinbetaling die zonder problemen verliep, verlieten we de buurtsuper. We wilden graag naar de bioscoop. Op de weg van de buurtsuper naar de bioscoop liepen we nog langs een lingeriezaak. De zebra attendeerde me op een hele mooie zwart-witte BH. ‘Heet dat in het Engels een zebra?’, vroeg ik (wederom niet de hoofdgrap van deze alinea). Bij de bioscoop aangekomen wilde ik graag naar The King’s Speech, terwijl de zebra Gooische Vrouwen prefereerde. Een verhitte discussie, die de zebra uiteindelijk won, volgde. Ik had vandaag één ding geleerd: een zebra laat niet over zich heenlopen. Padam tsjjjj…

Na de film babbelden we nog wat na in een cafeetje tegenover de bioscoop. De zebra vertrouwde me toe dat hij het een ongelofelijke kutfilm had gevonden, met ontzettend slechte acteurs en belachelijke dialogen. ‘Nou nou, zebra’, zei ik, ‘dat moet je niet zo zwart wit zien.’ Padam tsjjjjj…

Denk niet zwart, denk niet wit, maar volg ons op Twitter!

Één reactie op “De zebra”